«Դատափորձագիտական գործունեության մասին» Հայաստանի Հանրապետության օրենքի նախագիծ

Նախագծում առկա են բազմաթիվ միմյանց հակասող դրույթներ գործող օրենսդրության՝ մասնավորապես ՀՀ քրեական դատավարության օրենսգրքի որոշ դրույթների հետ: Հակասություններ առկա են նաև Նախագծի տարբեր հոդվածներում նշված որոշ դրույթներում: Նախագիծը կարիք ունի հիմնովին վերանայման և պատշաճ լրամշակման:

Նախագծի 4-րդ հոդվածի 1-ին մասի 4-րդ կետում նշված հասկացությունը՝ «4) դատական փորձագետ (փորձագետ)՝ գիտության, տեխնիկայի, արվեստի, արհեստի, կամ այլ բնագավառի հատուկ գիտելիքներ ունեցող և լիազոր մարմնի կողմից դատական փորձագետի որակավորում ստացած անձ», որի կապակցությամբ հասկացությունների միանմանությունը պահպանելու նպատակով առաջարկվում է «տեխնիկայի» բառից հետո ավելացնել «բժշկության» բառը Նախագծի 4-րդ հոդվածի 1-ին մասի 6-րդ կետում նշված հասկացությունը՝ «6) փորձաքննություն նշանակող անձ կամ մարմին՝ դատավարական օրենսդրությամբ փորձաքննություն նշանակելու իրավասությամբ օժտված մարմին կամ պաշտոնատար անձ.» ունի պարզաբանման կարիք: Այսպես, եթե դատավարության կողմերից մեկի նախաձեռնությամբ կամ մինչդատական գործողություններ իրականացնելը Օրենքի իմաստով ֆիզիկական անձը կարող է ինքնուրույն նշանակել փորձաքննություն նույնպես, ապա նման պայմաններում ստացվում է որ վերջինս չի հանդիսանում պաշտոնատար անձ: Նախագծի 4-րդ հոդվածի 1-ին մասի 10-րդ կետում նշված հասկացությունը՝ «10) հատուկ մասնագիտական գիտելիքներ՝ գիտության, տեխնիկայի, արվեստի ու արհեստների բնագավառների (բացի իրավունքի ոլորտից) գիտելիքներ, որոնք անհրաժեշտ են փորձաքննությանն առաջադրված հարցին պատասխանելու համար» նույնպես ունի պարզաբանման կարիք, քանի որ որոշ բնագավառներ գործնականում պահանջում են իրավունքի ոլորտից նվազագույն իմացություններ: Նախագծի 9-րդ հոդվածի 1-ին մասի՝ «Դատական փորձագետը հետազոտություններն իրականացնում է նյութական օբյեկտների, մարդկային օրգանիզմի, երևույթների և գործընթացների անաչառ, լրիվ և բազմակողմանի գնահատմամբ՝ օգտագործելով գիտության և տեխնիկայի ձեռքբերումները և հետազոտության երաշխավորվող մեթոդները» շարադրյալից ելնելով առաջարկվում է «երաշխավորվող մեթոդները» բառակապակցությունը փոխարինել «կիրառելի և արդի մեթոդները» բառակապակցությամբ: Նախագծի 10-րդ հոդվածի 2-րդ մասով սահմանված՝ «2.Դատական փորձագետի և դատափորձագիտական հաստատության՝ անձի իրավունքները և ազատությունները սահմանափակող գործողությունները կարող են բողոքարկվել դատավարական օրենսդրությամբ սահմանված կարգով» առաջարկվում է «դատափորձագիտական հաստատության» բառակապակցությունից հետո ավելացնել «կողմից» բառը: Նախագծի 13-րդ հոդվածի 3-րդ մասով սահմանված՝ «Դատական փորձագետի հավատարմագիր կամ որակավորման վկայական ստանալու համար ներկայացվող պահանջները սահմանում է լիազոր մարմինը» դրույթում առաջարկվում է «կամ» բառը փոխարինել «և» բառով: Նախագծի 14-րդ հոդվածի 3-րդ մասով սահմանված՝ «Վարույթի մասնավոր մասնակցի նախաձեռնությամբ փորձագետը կարող է տրամադրել կարծիք՝ քաղաքացիաի¬րավական պայմանագրի հիման վրա» դրույթում «մասնավոր մասնակից» բառակապցությունն ունի պարզաբանման կարիք: Նախագծի 14-րդ հոդվածի 4-րդ մասի 1-ին կետով սահմանված՝ « վարույթին ներգրավված անձանց հետ հաստատել անձնական կապեր, որոնք կասկածի տակ են դնում նրա անաչառությունը» դրույթում, «անձնական կապեր» բառակապցությունն ունի պարզաբանման կարիք: Կարծում եմ, որ նշված բառակապակցությունը կարող է պարզաբանվել և կարգավորվել դատական փորձագետի էթիկայի և վարքագծի կանոններով: Նախագծի 15-րդ հոդվածի 1-ին մասի, 5-րդ կետով սահմանված՝ « ապահովել հետազոտվող օբյեկտների և նյութերի առավելագույն պահպանություն» դրույթը վերաձևակերպել հետևյալ կերպ՝ «հետազոտվող օբյեկտների ստացման օրվանից սկսած ապահովել հետազոտվող օբյեկտների և նյութերի առավելագույն պահպանություն»: Նախագծի 18-րդ հոդվածի 1-ին մասի 3-րդ կետով սահմանված՝ «3) փորձագետին վերադարձնել նրա ներկայացրած եզրակացությունը, եթե այն ոչ լրիվ է կամ դրանում արված հետևությունները հստակ չեն» դրույթը առաջարկվում է հանել, քանի որ տվյալ գործողությունը դիտվում է որպես միջամտություն և հակասում է սույն հոդվածում 2-րդ կետում սահմանված դրույթին: Նախագծի 19-րդ հոդվածի 1-ին մասում՝ դատափորձագիտական հաստատության ղեկավարի պարտականություններում ընդգրկել վարույթի պահպանման գործառույթը: Նույն հոդվածի 4-րդ կետում՝ «ապահովել փորձաքննության անցկացման համար անհրաժեշտ պայմանները>» դրույթը վերաձևակերպել հետևյալ կերպ՝ «իր լիազորությունների շրջանակում ապահովել փորձաքննության անցկացման համար անհրաժեշտ պայմանները» Միաբովանդակության պահպանման նպատակով կարծում ենք, որ նախագծի 21-րդ հոդվածում՝ «Փորձաքննություն նշանակելու մասին որոշումը» վերնագրի ներքո գտնվող պահանջները պետք է համապատասխանեցնել դատավարության համապատասխան օրենսգրքի՝ (քաղացիական, վարչական և քրեական) հետ: Նախագծի 22-րդ հոդվածի մի շարք դրույթներ, բացի փորձաքննությանը, գիտատեխնիկական կամ դատաբժշկական հետազոտությանը նախորդող գործողությունների կազմակերպումը սահմանում է դատափորձագիտական հաստատության ղեկավարի և փորձագետի իրավունքները և պարտականությունները, որոնք առաջարկվում է ներառել համապատասխան բաժնում: Նախագծի 39-րդ հոդվածում ավելացնել 4-րդ կետը հետևյալ ձևակերպմամբ՝ համալիր փորձաքննության իրականացման դեպքում փորձագետը ստորագրում է միայն իր կողմից կազմված եզրակացության և հավելվածների բոլոր էջերի վերջում: Նախագծի 41-րդ հոդվածի 4-ին մասում՝ «Եթե փորձագետը տվյալ փորձաքննությունը ստանձնելիս փորձաքննությունը նշանակած անձին կամ մարմնին չի հանձնել փաստաթուղթ, որում ստորագրել է ակնհայտ կեղծ եզրակացություն տալու կամ կատարման համար ստանձնած փորձաքննության կապակցությամբ եզրակացություն տալուց անհիմն հրաժարվելու կամ խուսափելու, ինչպես նաև առանց փորձաքննություն նշանակած անձի կամ մարմնի համաձայնության գործի տվյալների և փորձաքննության արդյունքների վերաբերյալ տեղեկատվություն հրապարակելու կամ այլ անձանց հաղորդելու համար նախատեսված պատասխանատվության մասին նախազգուշացված լինելու մասին, ապա փորձագետի եզրակացությանը կցվում է այդ ստորագրությունը» առաջարկվում է «ակնհայտ» բառը հանել: Նախագծի 42-րդ հոդվածի 1-ին մասի 3-րդ կետում՝ «փորձագետի եզրակացության ստորագրման ամսաթիվը» դրույթը առաջարկվում է վերաձևակերպել հետևյալ կերպ՝ «փորձագետի եզրակացության կազման ամսաթիվը»: Նույն հոդվածի 1-ին մասի 9-րդ կետում՝ «փորձաքննության կատարման վայրը (եթե այն կամ դրա որևէ հատված կատարվել է փորձագետի նստավայրից դուրս)» առաջարկվում է հանել, որովհետև նշված պահանջի կատարումը ընդգրկված է նկարագրական մասում /տես հոդված 43 1 կետ, 1-ին ենթակետ: Նախագծի 46-րդ հոդվածի 3-րդ մասի 5-րդ կետում՝ «փորձաքննության կատարման ընթացքում օգտագործված քրեական վարույթի նյութերը, այդ թվում` իրեղեն ապացույցները, նմուշները և այլ օբյեկտներ.» դրույթը առաջարկվում է «քրեական վարույթ» բառակապակցությունը հանել: Նախագծի 57-րդ հոդվածի 1-ին մասում նշվում է՝ «Փորձաքննության կատարման առավելագույն ժամկետները սահմանվում են Լիազոր մարմնի կողմից.», որն ունի պարզաբանման կարիք, քանի որ Օրենքի մեկ այլ հոդվածով ժամկետ կարող է սահմանել դատափորձագիտական հաստատության ղեկավարը:

Առաջարկում եմ նախագծում ավելացնել նաև փորձագետի՝ փորձագիտական հաստատությունից դուրս հետազոտությունների կատարման ժամանակ վարույթն իրականացնող մարմնի կողմից (և՛ քրեական, և՛ քաղաքացիական վարույթների շրջանակներում) անվտանգության ապահովման երաշխիքների վերաբերյալ դրույթներ: