«ՀՅՈՒՐԱՆՈՑԱՅԻՆ ՏՆՏԵՍՈՒԹՅԱՆ ՕԲՅԵԿՏՆԵՐԻՆ ՈՐԱԿԱՎՈՐՈՒՄ ՏՐԱՄԱԴՐՈՂ ԶԲՈՍԱՇՐՋԱՅԻՆ ԾԱՌԱՅՈՒԹՅՈՒՆՆԵՐ ՄԱՏՈՒՑՈՂ ԱՆՁԱՆՑ ՄԻԱՎՈՐՄԱՆ ԸՆՏՐՈՒԹՅԱՆ ՉԱՓԱՆԻՇՆԵՐԸ ԵՎ ԿԱՐԳԸ ՀԱՍՏԱՏԵԼՈՒ ՄԱՍԻՆ» ՀՀ ԿԱՌԱՎԱՐՈՒԹՅԱՆ ՈՐՈՇՄԱՆ ՆԱԽԱԳԻԾ

Նախագծում ներկայացված է պահանջ, ըստ որի, միայն մեկ զբոսաշրջային միավորում է ընտրվում որպես որակավորող մարմին։ Այս մոտեցումը կարող է մենաշնորհային իրավիճակ ստեղծել՝ սահմանափակելով մրցակցությունը։ Առաջարկվում է հնարավորություն տալ տարբեր զբոսաշրջային ասոցիացիաների, այդ թվում նաև ոչ ՀՀ ռեզիդենտ կազմակերպություններին, միջազգային հաստատություններին մասնակցելու որակավորման գործընթացին՝ խթանելով մրցակցությունը։ Մյուս կողմից, կարող է առաջանալ ռիսկ, որ անդամագրվելով տվյալ միավորմանը, հյուրանոցները կարող են ստանալ առավելություններ որակավորման գործընթացում: o Հյուրանոցներից պահանջվում է ներկայացնել մեծածավալ փաստաթղթեր (սեփականության փաստաթղթեր, տեխնիկական նկարագրություններ, միջազգային ստանդարտներին համապատասխանության փաստաթղթեր և այլն)։ Պարբերաբար նորացված հաշվետվությունների պահանջը լրացուցիչ բյուրոկրատիա է ստեղծում, ինչը ժամանակատար է տնտեսվարողի համար։ Առաջարկվում է կրճատել ծանր վարչարարությունը, հաշվի առնելով այն հանգամանքը, որ 21-րդ դարում հյուրընկալության բիզնեսում որակավորման չափանիշները իրենց տեղը աստիճանաբար զիջում են հաճախորդների կողմից տրված գնահատականներին (review, feedback): o Որակավորման տեխնիկական պահանջները խիստ կապված են Hotelstars Union-ի կամ այլ միջազգային հաստատությունների չափանիշների հետ, ինչը կարող է սահմանափակել տեղական առանձնահատկությունների ներգրավումը։ o Որակավորումը փաստացի պարտադիր է դառնում, քանի որ առանց այդ համակարգի հյուրանոցները կարող են դժվարություն ունենալ շուկայում մրցունակ մնալու համար։ Որոշման նախագծում որակավորման պահանջի պարտադիր կամ կամավոր լինելը պետք է հստակեցվի: o Որակավորող մարմնի կողմից հյուրանոցների գնահատման մեթոդաբանությունը հիմնականում հիմնված է ստանդարտային պահանջների վրա, ինչը չի ներառում հյուրանոցատերերի կարծիքը կամ շուկայի դինամիկան։ Այլ երկրների հետ համեմատություն անցկացնելով՝ ներկայացնում ենք մի քանի օրինակ՝ 1. Ֆրանսիա - Ֆրանսիայում որակավորումը իրականացվում է Atout France կազմակերպության միջոցով, որը պետական մարմին է։ Դա ապահովում է վերահսկելիություն և անկողմնակալություն։ 2. Գերմանիա - Hotelstars Union-ի անդամ լինելով՝ Գերմանիան ունի ավելի ճկուն համակարգ, որտեղ հյուրանոցները կարող են կամավոր մասնակցել որակավորման գործընթացին։ 3. Մեծ Բրիտանիա - Մի քանի անկախ հաստատություններ (AA, VisitBritain) են գնահատում հյուրանոցները, ինչը խթանում է մրցակցությունը։ 4. ԱՄՆ - Որակավորումը հիմնականում իրականացվում է մասնավոր կազմակերպությունների (Forbes Travel Guide, AAA) կողմից, ինչը նվազեցնում է վարչական բեռը։ Վերոնշյալ խնդիրները հաշվի առնելով՝ առաջարկվում է՝ o թվայնացնել դիմումների ընդունման գործընթացը, ավտոմատացնել դիմումների ընդունման և ստուգման փուլերը, որը կկրճատի բյուրոկրատական քաշքշուկը, նաև ավելի անաչառ կդարձնի գործընթացը: o Ավելացնել հյուրերի կարծիքների հիման վրա ձևավորվող գնահատման համակարգ (օրինակ՝ Booking.com-ի կամ TripAdvisor-ի վարկանիշների հիման վրա)։ o Որակավորման չափանիշները հարմարեցնել նաև հայկական հյուրանոցային բիզնեսի յուրահատկություններին, օրինակ՝ էկո-տուրիզմի և ավանդական հայկական հյուրանոցների առանձնահատկությունների ներառումը։