«Ճանապարհային երթևեկության անվտանգության ապահովման մասին» Հայաստանի Հանրապետության օրենքում լրացում կատարելու մասին», ««Ավտոմոբիլային տրանսպորտի մասին» Հայաստանի Հանրապետության օրենքում փոփոխություն և լրացումներ կատարելու մասին» և ««Վարչական իրավախախտումների վերաբերյալ» Հայաստանի Հանրապետության օրենսգրքում փոփոխություններ և լրացում կատարելու մասին» ՀՀ օրենքների նախագծերի

«Ավտոմոբիլային տրանսպորտի մասին» Հայաստանի Հանրապետության օրենքում փոփոխություն և լրացումներ կատարելու մասին» Հայաստանի Հանրապետության օրենքի նախագծի վերաբերյալ ՝ 1. առաջարկում ենք 1-ին հոդվածով սահմանվող հասկացությունները համապատասխանեցնել «Միջազգային ավտոճանապարհային փոխադրումներ կատարող տրանսպորտային միջոցների անձնակազմի աշխատանքի մասին» համաձայնագրով (այսուհետ՝ Համաձայնագիր) սահմանված հասկացություններին, մասնավորպես՝ «ավտոտրանսպորտային միջոցի անձնակազմ» հասկացությունը խմբագրել, սահմանելով «ավտոտրանսպորտային միջոցի անձնակազմի անդամ», սահմանելով՝ բոլոր անդամներին, հանել «կամ ինքնազբաղված ավտովարորդ» բառերը, քանի որ իմաստային առումով էական չէ ավտովարորդը ինքնազբաղ է թե ոչ (տե՛ս Համաձայնագրի վարորդ հասկացությունը): Միևնույն ժամանակ առաջարկում ենք սահմանել մյուս անհրաժեշտ հասկացությունները՝ «շաբաթ», «հանգիստ», իսկ «վարելու ժամանակահատված» հասկացությունը հանել: 2. 3-րդ հոդվածի 1-ին ենթակետում սահմանված բացառությունը «միջպետական և ներհանրապետական կանոնավոր ուղևորափոխադրումներ իրականացնող ավտոտրանսպորտային միջոցների, եթե երթուղու երկարությունը չի գերազանցում 150 կիլոմետրը» և 2-րդ ենթակետում սահմանված բացառությունը «40 կմ/ժ առավելագույն թույլատրելի արագությունը...................» չեն համապատասխանում Համաձայնագրի պահանջներին. Համաձայնագրով սահմանված է 50 կիլոմետր, իսկ թույլատրելի առավելագույն արագություն՝ 30 կմ/ժ: Համաձայնագրի պահանջներից շեղումները հիմնավորված չեն, նման փոփոխությունները հակասում են միջազգային Համաձայնագրով ստանձնած պարտավորություններին և կխոչընդոտեն ճանապարհային երթևեկության անվտանգության ապահովման անհրաժեշտ մակարդակին հասնելուն: Առաջարկում ենք 3-րդ հոդվածը լրացնել նոր ենթակետով, որպես բացառություն սահմանելով «ուղևորների փոխադրման համար օգտագործվող այն տրանսպորտային միջոցները, որոնք իրենց կառուցվածքով և սարքավորումների առանձնահատկությամբ նախատեսված են իննից ոչ ավելի ուղևորների (ներառյալ վարորդը) փոխադրման համար» դրույթը: Հակառակ պարագայում տաքսամոտորային փոխադրումներում ներգրավված տրանսպորտային միջոցները պետք է կահավորված լինեն տախոգրաֆով: Եթե նախագիծը նպատակ է հետապնդում վերահսկել նաև տաքսու վարորդների աշխատաժամանակը, ինչը ներկայում անվերահսկելի է, ապա առաջարկում ենք համապատասխան փոփոխություն կատարել նաև տաքսամոտորային փոխադրումներում ներգրավված տրանսպորտային միջոցների կահավորանքը սահմանող դրույթում: - 3-րդ հոդվածի 9-րդ ենթակետում «ոչ առևտրային ապրանքների փոխադրման համար» բառերը առաջարկում ենք փոխարինել «ոչ առևտրային նպատակներով անձնական օգտագործման բեռների փոխադրման համար» բառերով: - Հստակեցման կարիք ունի «համակցված ավտոտրանսպորտային միջոցների, որոնց թույլատրելի առավելագույն զանգվածը չի գերազանցում 7,5 տոննան» բացառությունը: - Առաջարկում ենք 3-րդ հոդվածի 7-րդ ենթակետը հանել, կամ սահմանել այլ կարգավորումներ, քանի որ, այն հակասում է Համաձայնագրի 3-րդ հոդվածի պահանջներին և չի բխում անվտանգության ապահովման սկզբունքներից: Դրույթի հանումը ՀՀ-ի փոխադրողներին որոշ չափով մրցունակ կդարձնի օրինակ՝ ԻԻՀ-ի փոխադրողների հետ: Ընդունման դեպքում անհրաժեշտ է համապատասխան փոփոխություններ կատարել նաև «Վարչական իրավախախտումների վերաբերյալ» Հայաստանի Հանրապետության օրենսգրքում: - Նախագծով ներկայացված բացառություններն ըստ Համաձայնագրի լիարժեք չեն ներկայացված: - Առաջարկում ենք 3-րդ հոդվածի 4-րդ ենթակետը հանել, քանի որ ՀՀ տարածքում միկրոավտոբուսներով ոչ կանոնավոր ուղևորափոխադրումներում ներգրավված վարորդների աշխատանքի ռեժիմը նույնպես ենթակա է կանոնակարգման: Հիմնավորված չէ նման բացառությունը: 3. Առաջարկում ենք 3-րդ հոդվածի, 2-րդ մասի 1-ից 7-րդ ենթակետերը խմբագրել, համապատասխանեցնելով Համաձայնագրի «Վարելու ժամանակահատվածները», «Ընդմիջումներ», «Հանգստի ժամանակահատվածներ», «Բացառություններ» հոդվածների պահանջներին: 4. Առաջարկում ենք քննարկել որպես պարտադիր պայման տախոգրաֆների միջոցով ներհանրապետական (ներառյալ ներհամայնքային) կանոնավոր ուղևորափոխադրումներում ներգրավված վարորդների աշխատանքի ռեժիմի նկատմամբ վերահսկողություն իրականացնելու հարցը: Չնայած այն հանգամանքին, որ երթուղու երկարությունը չի գերազանցում 50 կիլոմետրը, սակայն բազմաթիվ են վարորդի աշխատաժամանակի խախտումները: Սահմանափակումները գործող օրենսդրությամբ էլ առկա են, բայց չի իրականացվում պատշաճ վերահսկողություն, քանի որ թերի են դրա մեխանիզմները: 5. Առաջարկում ենք «Ավտոմոբիլային տրանսպորտի մասին» Հայաստանի Հանրապետության օրենքի 28-րդ հոդվածի 3-րդ կետը ուժը կորցրած ճանաչել: Այս ամենից բացի, առաջարկում ենք «Վարչական իրավախախտումների վերաբերյալ» Հայաստանի Հանրապետության օրենսգրքում փոփոխություններ և լրացում կատարելու մասին» ՀՀ օրենքի նախագծի 1-ին հոդվածի 3-րդ ենթակետով սահմանվող 2.1 ենթակետը հանել, քանի որ այն սկզբունքորեն կրկնում է «Վարչական իրավախախտումների վերաբերյալ» Հայաստանի Հանրապետության օրենսգրքի 137.8-րդ հոդվածի 1-ին կետը: Հակառակ դեպքում նույն իրավախախտման համար կսահմանվեն երկու տարբեր վարչական պատասխանատվություններ: Միաժամանակ պարզ չէ՝ նախագծի մշակման ժամանակ իրականացվել են արդյոք ուսումնասիրություններ, թե փոփոխությունները ի՞նչ ազդեցություն կունենան ճանապարհային երթևեկության անվտանգության ապահովման, բեռնափոխադրումների, ոչ կանոնավոր ուղևորափոխադրումների գնագոյացման և կանոնավոր ուղևորափոխադրումների փոխադրավարձի վրա: Եթե առկա են նման ուսումնասիրություններ, ապա առաջարկում ենք հանրությանը ներկայացնել հիմնավորման տեսքով: