Նարինե Այվազյան
10.07.2024
Հեղինակավոր ուսումնական հաստատություններում սովորողներին կրթաթոշակ տրամադրելու նախագիծը ողջունելի է: Իրոք, շատ դեպքեր կան, որ ընդունվում են բարձր վարկանիշ ունեցող համալսարաններ, բայց ֆինանսավորում չգտնելու պատճառով չեն գնում սովորելու: Սակայն, գտնում եմ, որ նախագծում կան թերություններ: - Սխալ է, որ գործատուն պետք է լինի այնպիսի կազմակերպություն, որն առնվազն հինգ տարի ունեցել է հարյուր աշխատակից: Ստացվում է, որ փոքր կազմակերպությունը չի կարող օգտվել այս հնարավորությունից` ունենալ պետության կողմից համաֆինանսավորմամբ սովորած, լավ կրթություն ստացած աշխատակից: -Ըստ նախագծի, ուսանողը ոչ մի պատասխանատվություն չի կրում, իսկ պայմանները չկատարելու դեպքում տուժում է միայն գործատուն, որը նման ռիսկի կգնա - Ինչքանո՞վ եք համոզված, որ այսպիսի աշխատաշուկայի պայմաններում, տվյալ կազմակերպությունը դեռ 4-6 տարի կգործի ( եթե դիտարկենք, որ ուսանողը տղա է, և ավարտելուց հետո դեռ պետք է ծառայի): -Ավելի արդյունավետ կլինի , եթե կրթաթոշակից օգտվեն մագիստրատուրայի ուսանողները, որովհետև նրանք արդեն կոնկրետ գիտեն իրենց ընտրած ուղղությունը: Այսպես նույն բյուջեով ավելի շատ ուսանողի կֆինանսավորեն, քանի որ ուսման տևողությունը մեկ- երկու տարի է: - Կարծում եմ , որ կարելի է պետությունը պայմանագիր կնքի ուսանողի հետ, տրամադրի ուսման վարձի կեսի չափ կրթաթոշակ: Մյուս կեսը սովորողը ուսանողական վարկ վերցնի, կամ հովանավոր գտնի, կամ վճարի անձնական միջոցներից : Ուսումն ավարտելուց հետո ուսանողը պարտադիր վերադառնա , առնվազն երեք տարի ժամանակով աշխատանքի ընդունվի Հայաստանում հարկատու ընկերությունում: Չվերադառնալու դեպքում ,նույն պայմաններով, պատասխանատվությունը կրի անձը: