«ՀԱՅԱՍՏԱՆԻ ՀԱՆՐԱՊԵՏՈՒԹՅԱՆ ՔԱՂԱՔԱՑԻԱԿԱՆ ՕՐԵՆՍԳՐՔՈՒՄ ՓՈՓՈԽՈՒԹՅՈՒՆՆԵՐ ԵՎ ԼՐԱՑՈՒՄՆԵՐ ԿԱՏԱՐԵԼՈՒ ՄԱՍԻՆ»
Ամփոփաթերթում ներառվում են նախագծի վերաբերյալ ներկայացված բոլոր բովանդակային առաջարկությունները, առցանց գրվածները` 2 աշխատանքային օրվա, էլ. փոստով ուղարկվածները` 10 աշխատանքային օրվա ընթացքում
| h/h | Առաջարկության հեղինակը, ստացման ամսաթիվը | Կարգավիճակ | Առաջարկության բովանդակությունը | Կցված փաստաթղթերը | Եզրակացություն | Դրույթ |
|---|---|---|---|---|---|---|
| 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | |
| 1 | Լիանա Բաբաջանյան 03.11.2025 15:27:27 | Ընդունվել է | Տվյալ նախագծում անհասկանալի է «կողակից» եզրույթի օգտագործումն այն պարագայում, որ խոսքը վերաբերում է ամուսինների համատեղ կյանքի ընթացքում ձեռք բերված գույքին, առավել ևս, որ տվյալ եզրույթը որևէ իրավական ակտում չի բացահայտվում։ Բացի այդ չի կարելի նույնացնել «ամուսին» և «կողակից» եզրույթները, քանի որ ամուսիններ են համարվում բացառապես իրենց ամուսնությունը պետական գրանցում ստացած անձինք, մինչդեռ «կողակից» կարող են համարվել, օրինակ՝ համատեղ բնակվող, կենցաղ կիսող, սակայն իրենց իրավահարաբերությունները չօրինականացրած անձինք։ Նախագծի հոդված 1-ում նշվում է․ «Հայաստանի Հանրապետության քաղաքացիական օրենսգրքի 139 հոդվածի 1-ին մասի 2-րդ չհամարակալված պարբերությունում հիփոթեք բարից հետո լրացնել հետադարձ հիփոթեք բառերը»: Սակայն Քաղաքացիական օրենսգրքի 139 հոդվածը որևէ կապ չունի հիփոթեքի հետ․ (Հոդված 139.Անհատապես որոշվող գույք և տեսակային հատկանիշներով որոշվող գույք): |
Դրույթը հստակեցվել է առ այն, որ խոսքը պետական գրանցում ստացած ամուսինների մասին է: |
||
| 2 | Լիանա Բաբաջանյան 05.11.2025 09:46:07 | ՀՀ քաղաքացիական օրենսգիրքն ընդունվել է ոչ թե 1999 թվականին, այլ 1998 թվականին։ Հիփոթեքն անշարժ գույքի և կառուցապատման իրավունքի գրավն է, մինչդեռ ավելացվող 272․1 հոդվածի առաջին նախադասությունից, այն է՝ «Հետադարձ հիփոթեք է համարվում այն հիփոթեքային վարկային պայմանագիրը...» ստացվում է, որ հիփոթեքը վարկային պայմանագրի տեսակ է, ինչը հակասում է հիփոթեքի ինստիտուտի տրամաբանությանը: |
Նախագիծը լրամշակվել է։ |
|||
| 3 | Հարություն Մարգարյան 04.11.2025 17:53:49 | Չի ընդունվել | «Հետադարձ հիփոթեքի հասկացությունը» վերտառությամբ 272․1 հոդվածում որպես հետադարձ հիփոթեքի առարկա «անշարժ գույք» արտահայտությունից հետո մասնավորեցվում և «՝» կետադրական նշանով հստակեցվում են միայն «բնակարան», «բնակելի տուն» կամ «այգետնակ» անշարժ գույքերը։ Կարծում եմ , որ որևէ խոչընդոտ առկա չէ, որպեսզի հետադարձ հիփոթեքի առարկա դարձվեն, այդ թվում նաև, հողամասերը։ Առաջարկս հետևյալն է, կամ «բնակելի տան» բառակապակցությունից հետո «,» կետադրական նշանով լրացնել նաև «հողամաս» բառը, կամ որպես 2-րդ առաջարկ, առաջարկվում է «անշարժ գույք» բառակապակցությունից հետո չմասնավորացնել անշարժ գույքերի կոնկրետ շրջանակը։ Առաջարկիս հիմնավորումը կայանում է նրանում, որ հնարավոր են իրավիճակներ, եր հողամասի վրա տեղադրված լինի շարժական տնակ կամ շենք/շինություն չհամարվող այլ օբյեկտ, որտեղ անձը բնակվում է, ուստի այս տրամաբանությամբ կարծում եմ, որ հողամասը ևս կարող է հանդիսանալ հետադարձ հիփոթեքի առարկա։
|
Նման կարգավորման համար հիմք է ընդունվել միջազգային փորձի ուսումնասիրությունը: |
||
| 4 | Գարիկ Գևորգյան 04.11.2025 22:14:04 | Չի ընդունվել | Կողակցի սեփականության իրավունքի "ինստիտուտը" հակասահմանադրական է մի քանի պատճառով.
|
1․ Դրույթը իմպերատիվ չէ, և կողակցի սեփականության իրավունքը գրանցվում է բացառապես երկու սեփականատերերի համատեղ դիմումի հիման վրա, ինչը փաստում է հենց սեփականատերերի՝ գույքը տնօրինելու իրենց իրավազորությունը։ 3․Ընդունվել է:Նախագիծը լրամշակվել է: |
||
| 5 | Վահե Հովհաննիսյան 20.11.2025 21:59:27 | Չի ընդունվել | 1. 201-րդ հոդվածի 1.1 մասում անհրաժեշտ է հստակեցում, թե մյուս՝ կենդանի մնացած ամուսնու մահվանից հետո ինչպես է առաջինը մահացած ամուսնու մասը ժառանգվելու: Արդյոք այն համարվելու է ամբողջը երկրորդ ամուսնու սեփականությունը, ինչը ենթադրվում է այս փոփոխությամբ և անցնելու է ընդհանուր հիմունքներով երկրորդը մահացած ամուսնու ժառանգներին, թե ամեն մի ամուսնու մասը ժառանգվելու է առանձին-առանձին նրանց ժառանգների կողմից: Եթե առաջին դեպքը դիտարկենք, ապա ստացվում է, որ առաջինը մահացած ամուսնու ժառանգները (որոնք կարող են լինել և ըստ օրենքի և ըստ կտակի ժառանգներ) ուղղակի զրկվելու են այդ գույքը ժառանգելու իրավունքից և այդ գույքը ժառանգելու են միայն այն ամուսնու ժառանգները, որը մահացել է վերջում: Եթե երկրորդ դեպքը դիտարկենք, ուրեմն պետք է սահմանվի առաջինը մահացած ամուսնու ժառանգման առանձնահատկությունները: Այսինքն ինչ կարգով և ժամկետներում են առաջինը մահացած ամուսնու ժառանգները ընդունելու ժառանգությունը և ինչ կարգով ու ժամկետներում այն ստանան, քանի որ ներկայիս քաղաքացիական օրենսգիրքը ժառանգության ընդունման և ժառանգության իրավունքի վկայագրի ստացման նման կարգավորում չունի:
2.Անհրաժետ է հստակեցնել, թե ինչպես է կենդանի մնացած ամուսինը տնօրինելու այդ գույքը առաջինը մահացած ամուսնու մահվաից հետո (փոփոխությամբ՝ .. շարունակում է սեփականության իրավունքով պատկանել ... ): Հետևաբար կենդանի մնացած ամուսինը ունենալու է դրա լիարժեք տնօրինման իրավունք: Կրկին ստացվում է, որ առաջինը մահացած ամուսնու ժառանգները զրկվում են այդ գույքը որևէ ձևով ստանալու իրավունքից և ամբողջը, այդ թվում այդ գույքից ստացված եկամուտները, անցնելու են երկրորդ կենդանի մնացած ամուսնուն և հետևաբար նրանից հետո՝ նրա ժառանգներին:
3.Հոդվածում անհրաժեշտ է կարգավորում այն դեպքերի համար, երբ գույքը ձեռք է բերվել ամուսնության ընթացքում, սակայն ամուսնական պայմանագրով փոփոխվել է այդ գույքի ռեժիմը և սեփականության իրավունքով պատկանում է ամուսիններից մեկին: Արդյոք նման գույքերի նկատմամբ հնարավոր է գրանցել կողակցի սեփականության իրավունքը, թե ամուսնական պայմանագրի առկայությունը բացառում է կողակցի սեփականության իրավունքի գրանցումը:
4.Հոդվածը նման ձևով փոփոխելու դեպքում անհրաժեշտ է փոփոխություն կատարել նաև Քաղ.Օր-ի 1222-րդ հոդվածում, քանի որ միմյանց հակասելու են:
5.201-րդ հոդվածի 1.1 մասը ըստ էության վերաբերվում է անշարժ գույքին, իսկ հոդվածում ընտրված է ԳՈՒՅՔ եզրույթը, որը համաձայն քաղաքացիական օրենսգրքի իր մեջ ներառում է և անշարժ և շարժական գույքը, նաև գույքային իրավունքերը, դրամը և այլն: Անհրաժեշտ է հստակեցնել, որ վերաբերվում է միայն անշարժ գույքին: |
3.. Խոսքը բացառապես համատեղ սեփականություն հանդիսացող գույքի մասին է: 4. Խոսքը բացառապես համատեղ սեփականություն հանդիսացող գույքի մասին է: 5. Ընդունվել է |
