«Կարգավորման ազդեցության գնահատման ապակենտրոնացված համակարգի ներդրման հայեցակարգը հաստատելու մասին» ՀՀ կառավարության որոշման նախագիծ

Որոշման նախագծի նախաբանում նշված Հայաստանի Հանրապետության կառավարության 2019 թվականի փետրվարի 8-ի «Հայաստանի Հանրապետության կառավարության ծրագրի մասին» N 65-Ա որոշման հավելվածի 1-ին կետի 2-րդ ենթակետը վերաբերվում է կառավարության խնդիրներից տնտեսական գործունեության հնարավորությունների ընդլայնմանը, մասնավորապես՝ սահմանված է պետական կարգավորումների առավելագույն պարզեցումը, դրանցով պայմանավորված բիզնեսի համար ժամանակային և ֆինանսական բեռի նվազեցումը, որն ուղղակի չի վերաբերում նախագծով հաստատվող <<Կարգավորման ազդեցության գնահատման ապակենտրոնացված համակարգ>>-ին կամ այդ համակարգի ներդրման հայեցակարգին, հետևաբար իրավական տեսանկյունից տեղին չէ ՀՀ կառավարության 2019թ 65-Ա որոշման հավելվածի 1-ին կետի 2-րդ ենթակետին հղումը, քանի որ հղում պետք է տալ ՀՀ կառավարությանը <<Կարգավորման ազդեցության գնահատման ապակենտրոնացված համակարգ>> հաստատելու մասին լիազորություն սահմանող իրավական հիմքին, հիմք ընդունելով ՀՀ սահմանադրության 6-րդ հոդվածի 1-ին և 2-րդ մասերը: <<Նորմատիվ իրավական ակտերի մասին>> ՀՀ օրենքի 5-րդ հոդվածի 3-րդ մասի համաձայն՝ ըստ բնագավառների` կարգավորման ազդեցության գնահատման իրականացման կարգը, ժամկետները և դեպքերը, դրա արդյունքում տրվող եզրակացությանը ներկայացվող պահանջները սահմանում է Կառավարությունը: Պետք է հաշվի առնել նաև, որ ՀՀ կառավարության 2009թ 921-Ն, 1021-Ն, 1104-Ն, 1159-Ն, 1205-Ն, 1237-Ն և 2010թ 18-Ն որոշումներով 7 ոլորտների համար հաստատված են նորմատիվ իրավական ակտերի նախագծերի համապատասխան բնագավառում կարգավորման ազդեցության գնահատման կարգերը, որոնց գործողությունն ուժի մեջ է: Այս տեսակետից պարզ չէ, թե ինչ է լինելու՝ նշված որոշումների պարագայում նախագծով առաջարկվող նոր հայեցակարգի կամ դրա հաստատման դեպքում: ՀՀ կառավարության նիստի 2011թ դեկտեմբերի 29-ի N 51 արձանագրության 16-րդ կետով հավանություն է տրվել ոչ միայն ՀՀ նորմատիվ իրավական ակտերի կարգավորման ազդեցության գնահատման համակարգի կատարելագործման հայեցակարգին, այլև այդ հայեցակարգի միջոցառումների իրականացման ժամանակացույցին՝ առանձին հավելվածներով, որտեղ արդենիսկ դրված է ոչ միայն կենտրոնացված, այլև ապակենտրոնացված ԿԱԳ համակարգի գաղափարը և իրագործման հնարավորություններն ու տեսլականը, իրականացման սխեմատիկ մեխանիզմները և միջոցառումները: Այս տեսակետից պարզ չէ, թե ինչ է լինելու վերը նշված հայեցակարգի հարցը և ճակատագիրը, արդյոք նախագծով առաջարկվող կարգավորման ազդեցության գնահատման ապակենտրոնացված համակարգի ներդրման հայեցակարգը չի կրկնորդում կամ չի հակասում վերը նշված արձանագրությամբ հավանության արժանացած հայեցակարգին և միջոցառումներին: