«ՀԱՅԱՍՏԱՆԻ ՀԱՆՐԱՊԵՏՈՒԹՅԱՆ ԸՆՏԱՆԵԿԱՆ ՕՐԵՆՍԳՐՔՈՒՄ ՓՈՓՈԽՈՒԹՅՈՒՆՆԵՐ ԵՎ ԼՐԱՑՈՒՄՆԵՐ ԿԱՏԱՐԵԼՈՒ ՄԱUԻՆ», «ԵՐԵԽԱՅԻ ԻՐԱՎՈՒՆՔՆԵՐԻ ԵՎ ԵՐԵԽԱՅԻ ՊԱՇՏՊԱՆՈՒԹՅԱՆ ՀԱՄԱԿԱՐԳԻ ՄԱՍԻՆ» ՀԱՅԱՍՏԱՆԻ ՀԱՆՐԱՊԵՏՈՒԹՅԱՆ ՕՐԵՆՔՆԵՐԻ ԵՎ ՀԱՐԱԿԻՑ ՕՐԵՆՔՆԵՐԻ ՆԱԽԱԳԾԵՐԻՆ ՀԱՎԱՆՈՒԹՅՈՒՆ ՏԱԼՈՒ ՄԱՍԻՆ ՀՀ ԿԱՌԱՎԱՐՈՒԹՅԱՆ ՈՐՈՇՄԱՆ ՆԱԽԱԳԻԾ

7. «Ընտանեկան օրենսգրքում փոփոխություններ և լրացումներ կատարելու մասին» ՀՀ օրենքի նախագծի դրույթներն անհրաժեշտ է համապատասխանեցնել Երեխայի իրավունքների հարցերով ՄԱԿ-ի կոմիտեի եզրափակիչ դիտարկումների (CRC/C/ARM/CO/5-6 ) 28-րդ պարբերության ա. կետին։ Մասնավորապես, նախագիծը պետք է ապահովի, որ որդեգրումները, այդ թվում՝ ներպետական որդեգրումներն իրականացվեն կենտրոնացված կարգով, ինչպես նաև դրանք մշտադիտարկվեն անկախ մարմնի կողմից։ Փոփոխությունները նաև հաշվի չեն առնում այն իրողությունները, որոնք Հայաստանում հնարավոր են դարձրել երեխաների ապօրինի որդեգրումները (ձևակերպումն՝ ըստ Երեխաների վաճառքի, մանկական մարմնավաճառության և մանկական պոռնոգրաֆիայի հարցերով հատուկ զեկուցողի A/HRC/34/55 զեկույցում կիրառվող իմաստի):

6. Օրենքի 38-րդ հոդվածի 2-րդ մասը հակասում է Հաշմանդամություն ունեցող անձանց իրավունքների մասին կոնվենցիայի 12-րդ հոդվածին։ Ավելին, հոդվածը հիմնված չէ Առողջապահության համաշխարհային կազմակերպություն և ՄԱԿ-ի Մարդու իրավունքների գերագույն հանձնակատարի գրասենյակի «Հոգեկան առողջություն, մարդու իրավունքներ և օրենսդրություն» ուղեցույցի (HR/PUB/23/3 (‎OHCHR)‎) վրա և չի արտացոլում ֆիզիկական և հոգեկան առողջության հարցերի՝ օրենսդրությունում ինտեգրման ժամանակակից հրամայականը։

5. Օրենքի 32-րդ հոդվածը ոչ միայն չի բխում հաշմանդամության մարդու իրավունքների մոտեցումից, այլ ամբողջովին արտացոլում է բժշկական մոտեցումը։ Վերջինս դրսևորվում է «հաշմանդամություն, հոգեկան կամ ֆիզիկական առողջության խնդիրներ կամ քրոնիկ հիվանդություններ» եզրույթների համատեղ կիրառմամբ և «խնամքի հատուկ կարիքները» անորոշ եզրույթով։