Հիշել նախագիծը

«Սնանկության մասին» Հայաստանի Հանրապետության օրենքում փոփոխություններ և լրացումներ կատարելու մասին» օրենքի և հարակից օրենքների նախագծեր

Ամփոփաթերթում ներառվում են նախագծի վերաբերյալ ներկայացված բոլոր բովանդակային առաջարկությունները, առցանց գրվածները` 2 աշխատանքային օրվա, էլ. փոստով ուղարկվածները` 10 աշխատանքային օրվա ընթացքում

h/h	Առաջարկության հեղինակը, ստացման ամսաթիվը	Առաջարկության բովանդակությունը	Եզրակացություն	Կատարված փոփոխությունը
	1	2	3	4
1	Ազատ Դունամալյան 25.02.2019 11:53:28	Նախագծի 47-րդ հոդվածի 3-րդ մասի վերաբերյալ՝ անհիմն և ապօրինի կերպով փորձ է արվում պարտապանի հարկային պարտավորությունները բարդել պարտատիրոջ վրա, ընդ որում՝ վերջինիս ապահովված իրավունքի առարկայի հաշվին:	Չի ընդունվել:	Խոսքը վերաբերում է պարտավորությունների չկատարման կամ ոչ պատշաճ կատարման համար պարտապանի սնանկության գործընթացում հաշվարկված` պայմանագրով սահմանված տուժանքների, տուգանքների և վճարման ենթակա տոկոսների գումարների բավարարմանը, այլ ոչ հարկային պարտավորություններին:
2	Ազատ Դունամալյան 25.02.2019 11:53:28	Նախագծի 47-րդ հոդվածի 8-րդ մասի 10.1 և 10.2 կետերի մասով՝ ողջունելի փոփոխություն է, քանի որ ի վերջո կարգավորվում է դեռևս Օրենքի նախորդ նախագծի շրջանակներում բարձրաձայնած այն հարցը, թե որ սնանկության վարույթով պետք է իրացվի ապահովված իրավունքի առարկան, եթե պարտապանը և գրավատուն միաժամանակ սնանկ են ճանաչվում: Այդուհանդերձ, հոդվածի նշածս մասերի սահմանումներն անորոշ են, այսինքն, առանց պարզաբանման միանշանակ չեն ընկալվում: Առաջարկում եմ ձևակերպումները տալ այնպես, որ ապահովվի դրանց միատեսակ ու միանշանակ ընկալումն ու կիրառումը:	Ընդունվել է:	Նախագծում կատարվել են համապատասխան փոփոխություններ:
3	Ազատ Դունամալյան 25.02.2019 11:53:28	Նախագծի 48-րդ հոդվածի վերաբերյալ՝ Օրենքի 45-րդ հոդվածի առնչությամբ, կարծում եմ անհրաժեշտ է ապահովագրել քաղաքացիական շրջանառության բարեխիղճ մասնակցին վնասներ կրելուց: Նշված կարգավորմամբ, կարող է դադարեցվել մի պայմանագրի գործողություն, որի շրջանակներում կարող են պակասել պարտապանի ակտիվները, բայց այդ հանգամանքը քիչ է, որպեսզի նման փաստի հիման վրա առավել անբարենպաստ վիճակում դնենք քաղաքացիական շրջանառության այլ մասնակցի, ընդհուպ` որոշ դեպքերում նման կարգավորումը իր հերթին կարող է առաջացնել բացասական հետևանքներ տնտեսական շրջանառաության նորմալ մասնակցի համար, որը կարող է դրսևորվել վերջինիս մոտ սնանկության հատկիշների առաջացմամբ: Փաստորեն, օրենքի մակարդակով օգնելով սնանկ ճանաչվածին, կարող է իրավիճակի փոփոխություն առաջանալ տնտեսական շրջանառության այլ բարեխիղճ մասնակցի մոտ:	Ընդունվել է ի գիտություն:	Նախագծի հանրային քննարկման արդյունքում նշված պայմանագրերի բնորոշումը տրվել է` հղում կատարելով ստրկացուցիչ գործարքներին, իսկ դրանց անվավերության հետևանքներն արդեն իսկ սահմանված են քաղաքացիական օրենսդրությամբ:
4	<<ՍԳԿԿ>> ԻԿԿ 26.02.2019 16:38:45	<<ՍԳԿԿ>> ԻԿԿ Նախագծի ընդունման դեպքում հեղինակը ակնկալում է ներդնել սնանկության վարույթում ծախսերի, ժամկետների, կառավարիչների հաշվետվողականության, ապահովված իրավունքի առարկայի իրացման և ֆինանսական առողջացման գործուն կարգավորումներ, ինչպես նաև վերացնել «Սնանկության մասին» ՀՀ օրենքում առկա բազմաթիվ անհստակություններ: Գտնում եմ, որ ներկայացված նախագիծը չի կարող ապահովել ակնկալվող արդյունքը, այլ ընդհակառակը, դրա կիրառման ընթացքում կմեծանան կոռուպցիոն ռիսկերը, կխախտվի ՀՀ Սահմանադրությամբ ամրագրված օրենսդիր, գործադիր և դատական մարմինների տարանջատման հիման վրա գործելու սկզբունքը, քանի որ ըստ նախագծի, գործադիր մարմինը՝ ՀՀ Արդարադատության նախարարությունը, պետք է հսկողություն իրականացնի ՀՀ Սնանկության դատարանի նկատմամբ և իր հայցողությամբ սանկցիաներ կիրառի սնանկության վարույթի մասնակիցների՝ կառավարիչների նկատմամբ: Այսինքն՝ գործադիր մարմինը, շատ դեպքերում նույնպես հանդիսանալով սնանկության վարույթի կողմ, լծակներ է ունենալու կառավարչի նկատմամբ, ինչը կաշկանդելու է վերջինիս օրենքով իրեն վերապահված լիազորությունները, ինչպես նաև պարտականությունները կատարելու ընթացքում: Գտնում եմ, որ նախագծով գործադիր մարմնին՝ ՀՀ Արդարադատության նախարարությանը, նման լիազորություններ վերապահելը ոչ թե ապահովելու և բարձրացնելու է կառավարիչների հաշվետվողականության մակարդակը, այլ ուղղակի միջամտություն է արդարադատության իրականացմանը և խաթարելու է սնանկության վարույթի կարգավորման ողջ գործընթացը: Դիրքորոշումս պարզաբանելու և հիմնավորելու նպատակով ցանկանում եմ անդրադառնալ նախագծում տեղ գտած դրույթներին առանձին-առանձին և միայն վերջում ներկայացնել իմ ընդհանրացված տեսակետը դրա վերաբերյալ: Այսպես՝ 1. Նախագծի 2-րդ հոդվածով վերախմբագրվել է «Սնանկության մասին» ՀՀ օրենքի 4-րդ հոդվածը և ողջունելի այն փաստը, որ սնանկության վարույթից բխող բոլոր քաղաքացիական գործերը կենտրոնացվել են սնանկության գործը վարող դատավորի վարույթում և դրանք պետք է քննվեն նույն սնանկության գործի շրջանակում, սակայն գտնում եմ, որ նույն հոդվածի 3-րդ մասի սկզբում ճիշտ կլիներ «Սնանկ ճանաչված» բառերը փոխարինել «Սնանկ ճանաչելու մասին դիմումը վարույթ ընդունելու պահից» արտահայտությամբ, քանի որ սնանկ ճանաչելու մասին դիմումը վարույթ ընդունելու պահից մինչև պարտապանի սնանկ ճանաչվելու պահը ընկած ժամանակահատվածում նույնպես հնարավոր է նշված մասով սահմանված հայցեր ներկայացվեն այլ դատարան, և դրանք վարույթ ընդունելը չի կարող համարվել ընդդատության կանոնների խախտումով վարույթ ընդունված: 2. Նախագծի 20-րդ հոդվածով վերախմբագրվել է «Սնանկության մասին» ՀՀ օրենքի 22-րդ հոդվածը, որի համաձայն կառավարչի ընտրության լիազորությունը վերապահվել է ՀՀ Արդարադատության նախարարությանը և վերջինիս ծանրաբեռնել լրացուցիչ վճարային պարտավորությամբ այն դեպքում, երբ նույն գործառույթը «Սնանկության գործերով կառավարիչների կոլեգիա» ԻԿԿ-ն իրականացնում է անվճար: Գտնում եմ, որ նշված նորմը չի կարող կիրառվել զուտ այն պատճառով, որ անկախ և ինքնակառավարվող մասնագետները, գտնվելով պետական մարմնի վերահսկողության ներքո, միանշանակ կաշկանդվում են կառավարչի իրենց մասնագիտական պարտականությունները կատարելիս: Նախագծով սահմանվում է, որ «Կառավարիչը յուրաքանչյուր հաջորդ տարվա համար մինչև տվյալ տարվա դեկտեմբերի 1-ը Հայաստանի Հանրապետության Արդարադատության նախարարության արտաբյուջետային հաշվին է փոխանցում սույն հոդվածի 6-րդ մասով նախատեսված հատուկ համակարգչային ծրագրի միջոցով սպասարկման համար վճարը՝ նվազագույն աշխատավարձի 50-պատիկի չափով:» Գտնում եմ, որ նման իրավակարգավորումը չունի որևէ հիմնավորում և անիմաստ ծանրաբեռնում է կառավարչին, քանի որ «Սնանկության գործերով կառավարիչների կոլեգիա» ԻԿԿ-ն այսօր էլ համակարգչային ծրագրով ապահովում է կառավարիչների ընտրությունը և անիմաստ է այդ գործառույթը փոխանցել ՀՀ Արդարադատության նախարարությանը, դրա համար սահմանելով սպասարկման վճար: Նշեմ նաև, որ մինչև օրս վիճակահանության արդարացիության և օրինականության վերաբերյալ որևէ բողոք կամ առարկություն որևէ իրավաբանական կամ ֆիզիկական անձի կողմից չի ներկայացվել, ինչը վկայում է այն մասին, որ վիճակահանությունը «Սնանկության գործերով կառավարիչների կոլեգիա» ԻԿԿ-ի կողմից իրականացվում է արդար և թափանցիկ, այլ կերպ հնարավոր էլ չէ, քանի որ վիճակահանությունը իրականացվում է նույն համակարգչային ծրագրի միջոցով: 3. Նախագծի 23-րդ հոդվածով «Սնանկության մասին» ՀՀ օրենքը լրացվել է 24.1-րդ հոդվածով, որի համաձայն կառավարչի հաշվառման լիազորությունը վերապահվել է ՀՀ Արդարադատության նախարարությանը և կրկին սահմանվել է լրացուցիչ վճարային պարտավորություն: Նման կարգավորումը ուղղակի անընդունելի է, քանի որ այն հակասում է գործող օրենսդրությանը և չի կարող ինքնակառավարվող կազմակերպության անդամը հաշվառվել գործադիր մարմնում, ուղղակի կախվածության մեջ դրվել վերջինիս կողմից, դեռ ավելին, վճարել դրա համար այն դեպքում, երբ նշված գործառույթը «Սնանկության գործերով կառավարիչների կոլեգիա» ԻԿԿ-ի կողմից իրականացվում է անվճար՝ կառավարչի կողմից արդեն իսկ վճարվող անդամավճարի և այլ վճարների հաշվին: 4. Նախագծի 27-րդ հոդվածով սահմանվել է, որ «Կառավարիչների ինքնակարգավորվող կազմակերպությունն անդամավճարի կամ իր անդամներից գանձվող ցանկացած այլ վճարի չափը, եթե միանվագ վճարի, իսկ պարբերական վճարի դեպքում՝ամսական վճարի չափը գերազանցում է նվազագույն աշխատավարձի տասնապատիկը, սահմանում է՝ համաձայնեցնելով Հայաստանի Հանրապետության Արդարադատության նախարարության հետ և ներկայացնելով վճարի չափի սահմանումը հիմնավորող համապատասխան հաշվարկներ: Հայաստանի Հանրապետության Արդարադատության նախարարությունը մերժում է այն, եթե հիմնավորված չէ առաջարկվող չափով վճարի սահմանումը»: Նման կարգավորումը ուղղակի անընդունելի է, քանի որ այն հակասում է գործող օրենսդրությանը և ինքնակառավարվող կազմակերպության անդամավճարների և այլ վճարների չափը չի կարող համաձայնեցվել գործադիր իշխանության հետ, բացի այդ, բացառությամբ նշված վճարներից, կազմակերպությունը չունի որևէ այլ պետական կամ մասնավոր ֆինանսավորման աղբյուր ու անհրաժեշտ ծախսերը պլանավորվում և կատարվում են նշված վճարների հաշվին: 5. Նախագծի 28-րդ հոդվածով «Սնանկության մասին» ՀՀ օրենքը լրացվել է 27.1-րդ հոդվածով, որով սահմանվել է ՀՀ Արդարադատության նախարարության հսկողությունը կառավարիչների և Կառավարիչների ինքնակարգավորվող կազմակերպության նկատմամբ, ինչը կարծում եմ, նույնպես անթույլատրելի է: Ինչ վերաբերվում է վիճակագրական տվյալներին, ապա գտնում եմ, որ ավելի նպատակահարմար է տեղադրել «Սնանկության գործերով կառավարիչների կոլեգիա» ԻԿԿ-ի պաշտոնական կայքում, անհրաժեշտության դեպքում դրանք հասանելի կլինեն նաև ՀՀ Արդարադատության նախարարությանը: 6. Նախագծի 29-րդ հոդվածով «Սնանկության մասին» ՀՀ օրենքը լրացվել է 27.2-րդ հոդվածով, որի համաձայն «Կառավարչի նկատմամբ կարգապահական պատասխանատվության կիրառման հիմքերն են`1) իր լիազորություններն իրականացնելիս օրենքի կամ այլ նորմատիվ իրավական ակտերի պահանջների խախտում թույլ տալը. 2) կառավարիչների մասնագիտական վարքագծի կանոնները խախտելը: 2. Սույն հոդվածի 1-ին մասի 1-ին կետով սահմանված հիմքով կառավարչի նկատմամբ կարգապահական վարույթ հարուցում է Հայաստանի Հանրապետության Արդարադատության նախարարը: 3. Սույն հոդվածի 1-ին մասի 2-րդ կետով սահմանված հիմքով կառավարչի նկատմամբ կարգապահական վարույթ հարուցում է կառավարիչների ինքնակարգավորվող կազմակերպությունը: 4. Կառավարչին վարչական, քաղաքացիաիրավական կամ օրենքով նախատեսված այլ պատասխանատվության ենթարկելը չի բացառում նրան կարգապահական պատասխանատվության ենթարկելու և նրա լիազորությունները դադարեցնելու հնարավորությունը և հակառակը: 5. Կառավարիչը ենթակա չէ կարգապահական պատասխանատվության մեղքի բացակայության դեպքում:» Այսինքն՝ կառավարչի որակավորումը դադարեցնելու լիազորությունը միանձնյա կերպով հանձնվել է ՀՀ Արդարադատության նախարարին, սույն կետով տպավորություն է ստեղծվում, որ կառավարիչը հանդիսանում է ՀՀ Արդարադատության նախարարության աշխատակիցը, այլ ոչ թե Կառավարիչների ինքնակարգավորվող կազմակերպության անդամ, ինչը վերջինիս ուղղակի կախման մեջ է դնում գործադիր մարմնի նկատմամբ: Նման իրավակարգավորումը սնանկության վարույթի շրջանակներում կարող է կասկածի տակ դնել կառավարչի անաչառության հարցը, քանի որ Հայաստանի Հանրապետությունը՝ ի դեմս ՀՀ Պետական եկամուտների կոմիտեի, պարտատեր է հանդիսանում սնանկության վարույթների գերակշիռ մեծամասնությամբ և հիմնավոր կասկած է առաջանում, արդյո՞ք նման դեպքերում կառավարիչը կարող է անաչառ կարծիք կամ առարկություն ներկայացնել ՀՀ ՊԵԿ-ի պահանջների վերաբերյալ, քաջ գիտակցելով, որ պետական մի մարմինը հանդիսանում է պարտատեր, մյուսն ուղղակի ազդեցություն ունի իր վրա և կարող է իրեն կարգապահական պատասխանատվության ենթարկել: Գտնում եմ, որ հենց այս մտավախությունից ելնելով է, որ օրենսդիրը, գործող օրենքով նշված լիազորությունները՝ կառավարիչների մասնագիտական վարքագծի կանոնները խախտելու մասով, վերապահել է «Սնանկության գործերով կառավարիչների կոլեգիա» ԻԿԿ-ի Դիտորդ խորհրդին, իսկ օրենքի կամ այլ նորմատիվ իրավական ակտերի պահանջների խախտում թույլ տալու մասով՝ արդարադատություն իրականացնող մարմնին՝ դատարանին, ինչը նախատեսված է գործող «Սնանկության մասին» ՀՀ օրենքի 31-32-րդ հոդվածներով:	Ընդունվել է ի գիտություն: 1. Չի ընդունվել: 2. Չի ընդունվել: 3. Չի ընդունվել: 4. Չի ընդունվել: 5. Չի ընդունվել: 6. Չի ընդունվել:	Սնանկության ոլորտում օրենքով նախատեսված դեպքերում գործադիր մարմնին որոշակի իրավասություններով օժտելը համապատասխանում է միջազգային լավագույն փորձին, մասնավորապես` Վերակառուցման և զարգացման եվրոպական բանկի (EBRD) կողմից 2014թ. 27 երկրների (այդ թվում՝ Սլովենիա, Էստոնիա, Ուկրաինա, Վրաստան, Ռուսաստան, Խորվաթիա և այլն) փորձի հիման վրա սնանկության կառավարիչների գնահատման զեկույցից պարզ է դառնում, որ նշված 27 երկրից մեծամասնությունում պետական մարմինները (նախարարությունների մակարդակով) օժտված են կարգավորող իրավասություններով, հետևաբար` ՀՀ արդարադատության նախարարությունը, որպես սնանկության ոլորտի կարգավորող մարմին, այս առումով միջազգային չափանիշների հաշվառմամբ բացառություն չէ: Միևնույն ժամանակ, Արդարադատության նախարարություն պարբերաբար մուտքագրվում են բազմաթիվ դիմում-բողոքներ՝ սնանկության կառավարիչների գործունեության օրինականության բացահայտման խնդրանքով: Համապատասխան դիմումների ուսումնասիրության համար Արդարադատության նախարարությունը չունի բավարար լծակներ դիմումներում բարձրացված հարցերն իրավական առումով ուսումնասիրելու և վերջնական լուծում տալու համար այն պարագայում, երբ սնանկության կառավարիչների որակավորումն իրականացվում է հենց նախարարության կողմից: Միաժամանակ նախարարությունը, չնայած մշակում և իրականացնում է սնանկության ոլորտում Կառավարության քաղաքականությունը, սակայն ոլորտի մի շարք խնդիրների վերաբերյալ չի տիրապետում բավարար տեղեկատվության` կարգավորիչ լիազորությունների բացակայության պայմաններում, իսկ համապատասխան տեղեկությունների ձեռքբերմանն ուղղված` ԻԿԿ-ին կատարված հարցումներին պատշաճ պատասխան ստանալու փոխարեն, ԻԿԿ-ից ստանում է այնպիսի պատասխան, որի իրավասությամբ ԻԿԿ-ն օժտված չէ օրենքով: Բացի այդ, օրենքով Արդարադատության նախարարությանը կարգավորիչ լիազորություններով օժտելը ինքին չի ենթադրում միջամտություն արդարադատության իրականացմանը, քանի որ, Սահմանադրության 6-րդ հոդվածի համաձայն` պետական և տեղական ինքնակառավարման մարմիններն ու պաշտոնատար անձինք իրավասու են կատարելու միայն այնպիսի գործողություններ, որոնց համար լիազորված են Սահմանադրությամբ կամ օրենքներով: Նույն տրամաբանությամբ արդարադատության միջամտության վտանգ կարող է դիտվել նաև պետական մարմինների մասնակցությամբ դատարանների կողմից դատական գործերի քննությունը այն պարագայում, երբ Արդարադատության նախարարը օժտված է դատավորի նկատմամբ կարգապահական վարույթ հարուցելու լիազորությամբ: Հարկ է նշել նաև, որ սնանկության ոլորտի համանմանությամբ Արդարադատության նախարարությունը ունի կարգավորիչ լիազորություններ նոտարիատի ոլորտի նկատմամբ (նոտարների որակավորում, կարգապահական պատասխանատվություն), որոնք անկախ են իրենց գործունեությունն իրականացնելիս: 1. Դիմումը վարույթ ընդունելուց հետո դեռևս պարզ չէ պարտապանին սնանկ լինելու հարցը, հետևաբար մինչև այդ հարցի լուծման ժամանակ առանձին քաղաքացիական գործերը չեն կարող քննվել սնանկության գործի շրջանակներում, քանի որ դիմումի մերժումը ենթադրում է ունենալ որոշակի հետևանքներ այդ գործերի առարկայական ընդդատության տեսանկյունից: Բացի այդ, նույն պարտապանին սնանկ ճանաչելու վերաբերյալ կարող են ներկայացված լինել մի քանի դիմումներ և այդ պարագայում պարզ չէ` որ գործի ներքո պետք է քննվեն քաղաքացիական գործերը: 2. Արդարադատության նախարարությունը, որպես սնանկության ոլորտի քաղաքականությունը մշակող և իրականացնող մարմին, այդ թվում՝ որպես կառավարիչների որակավորումն ու հաշվառումն իրականացնող մարմին, կարող է իրականացնել և կազմակերպել նաև կառավարիչների ընտրության հետ կապված հարցերը: Հարկ է նշել, որ համակարգչային ծրագրի սպասարկման համար անհրաժեշտ են համապատասխան ռեսուրսներ: Մասնավորապես, ԻԿԿ-ի կողմից վարվող համակարգչային ծրագրի սպասարկումը ևս իրականցվում է աշխատակցի միջոցով` համաձայն ԻԿԿ 19.03.2011թ. Ընդհանուր ժողովում ընդունված` «Սնանկության գործով կառավարչի թեկնածուի ընտրության կարգի»: Ընդ որում, ԻԿԿ-ի կողմից համակարգչային ծրագրի սպասարկման համար կատարվող ծախսերի վերաբերյալ Արդարադատության նախարարության կողմից կատարված հարցմանն ի պատասխան նշվել է, որ այդ տեղեկությունների տրամադրման հարցը կքննարկվի ԻԿԿ ընդհանուր ժողովում, ինչի իրավասությամբ, սակայն, ժողովն օժտված չէ ոչ օրենքով և ոչ էլ ԻԿԿ կանոնադրությամբ: 3. Նախագծում կատարված փոփոխությունների համաձայն՝ կառավարչի հաշվառման համար սահմանվել է պետական տուրքի գումար՝ կառավարչի վերաբերյալ փաստաթղթերը ստուգելու և նրանց տվյալները հրապարակելու համար, իսկ կայքում տվյալների հրապարակումն իրականացվում է կառավարիչների ընտրությունն իրականացնելու ընթացակարգերի ապահովման համար: 4. Գործող օրենսդրությունը նույնպես սահմանում է ԻԿԿ-ի կողմից որոշ հարցերի վերաբերյալ Արդարադատության նախարարության հետ համաձայնեցման պահանջ, մասնավորապես, օրինակ, Օրենքի 22- րդ հոդվածի 4-րդ մասով սահմանված դեպքում: Ընդ որում, նշված դրույթի ամրագրումը նպատակ ունի բացառելու այնպիսի պրակտիկան, երբ, օրինակ, որպես ԻԿԿ մուտքի վճար սահմանված էր 5 միլիոն դրամ գումար, ինչը պարունակում է ոլորտը նոր սնանկության կառավարիչներով համալրելու հնարավորությունը սահմանափակելու վտանգ: 5. Արդարադատության նախարարությանը սնանկության ոլորտում կարգավորիչ լիազորություններով օժտելու վերաբերյալ հիմնավորումները ներկայացված են նախորդ մեկնաբանություններում: Ինչ վերաբերում է հաշվետվությունների տրամադրմանը, պետք է նշել, որ ոլորտի քաղաքական պատասխանատու հանդիսացող մարմնին հաշվետու լինելը արդեն իսկ ընդունված պրակտիկա է գործող օրենսդրությամբ, օրինակ` «Նոտարիատի մասին» օրենքի համաձայն` նոտարը պարտավոր է յուրաքանչյուր եռամսյակ արդարադատության նախարարություն և նոտարական պալատ հաշվետվություն ներկայացնել նոտարական գործունեության մասին՝ արդարադատության նախարարի սահմանած կարգով: 6. Նախագծով Արդարադատության նախարարությանը վերապահվել են սնանկության ոլորտում կարգավորիչ լիազորություններ, որի վերաբերյալ հիմնավորումները ներկայացված են նախորդ մեկնաբանություններում: Ինչ վերաբերում է կարգապահական պատասխանատվության հարցերին, ապա ներկայացված դիտարկումները հիմանվոր չեն, քանի որ, նախ Արդարադատության նախարարությունը կարգապահական վարույթ չի հարուցելու այն դեպքերում, երբ առերևույթ խախտումը կվերաբերի դատարանում քննվող սնանկության գործին: Բացի այդ, նման դեպքերում խախտման առկայության կամ բացակայության վերաբերյալ դատարանի որոշումները պարտադիր են լինելու վարույթ հարուցող մարմնի համար:
5	<<ՍԳԿԿ>> ԻԿԿ 26.02.2019 16:40:10	7. Նախագծի 33-րդ հոդվածով վերախմբագրվել է «Սնանկության մասին» ՀՀ օրենքի 28-րդ հոդվածը, սակայն սույն հոդվածի 2-3-րդ մասերի համաձայն՝ «2.Կառավարչին ինքնակարգավորվող կազմակերպությունից հեռացնելու մասին որոշումն ուղարկվում է կառավարչին և Հայաստանի Հանրապետության Արդարադատության նախարարությանը: 3.Կառավարչին ինքնակարգավորվող կազմակերպությունից հեռացնելուց հետո կարգապահական տույժ չունենալու դեպքում կառավարիչը կարող է դառնալ ինքնակարգավորվող կազմակերպության անդամ»: Նախ ցանկանում եմ անդրադառնալ այն հարցին, որ կրկին փորձ է արվում ուղղակի հսկողություն իրականացնել ինքնակառավարվող կազմակերպության ներքին գործառույթների նկատմամբ: Ինչ վերաբերվում է կարգապահական վարույթների քննության արդյունքում կայացվող որոշումների հասանելիությանը, ապա նշեմ, որ դրանք տեղադրվում են «Սնանկության գործերով կառավարիչների կոլեգիա» ԻԿԿ-ի պաշտոնական կայքում և հասանելի են բոլորին: Ընդհանրապես անհասկանալի է նշված հոդվածի 3-րդ մասի այն սահմանումը, թե կառավարիչը ինքնակարգավորվող կազմակերպությունից հեռացնելուց հետո ինչպես կարող է կարգապահական տույժ ունենալ կամ չունենալ, և ինչ ժամկետների մասին է խոսքը: 8. Նախագծի 36-րդ հոդվածով վերախմբագրվել է «Սնանկության մասին» ՀՀ օրենքի 29.2-րդ հոդվածը, որով «Սնանկության գործերով կառավարիչների կոլեգիա» ԻԿԿ-ի Դիտորդ խորհրդի լիազորությունները ամբողջությամբ փոխանցվել են ՀՀ Արդարադատության նախարարին: Սույն հոդվածի և ընդհանրապես ամբողջ նախագծի ուսմնասիրությունից տպավորություն է ստեղծվում, որ «Սնանկության գործերով կառավարիչների կոլեգիա» ԻԿԿ-ն այսուհետ վերածվելու մի կազմակերպության, որը օժտված չի լինելու իր անդամների նկատմամբ որևէ լիազորությամբ, և կրելու է զուտ դեկլարատիվ բնույթ, իսկ հիմնական առաքելությունը լինելու է ՀՀ Արդարադատության նախախարությանը տեղեկություններ տրամադրելը: 9. Նախագծի 37-րդ հոդվածով վերախմբագրվել է «Սնանկության մասին» ՀՀ օրենքի 30-րդ հոդվածը, որի հիմնական նպատակը հանդիսացել է կառավարչի վարձատրության չափի նվազեցումը: Գտնում եմ, որ կառավարչի համար նման անբարենպաստ պայմաններ ստեղծելու արդյունքում կարող են առաջանալ կոռուպցիոն ռիսկեր, որի դեմ ներկայումս պայքարում ենք ազգովի: Իմ կարծիքով, սնանկության վարույթի անհարկի ձգձգումներից խուսափելու համար ճիշտ կլիներ նույն հոդվածի 1-ին մասից հանել «չներառելով գույքի իրացումից ծագող հարկային պարտավորությունների գումարը» բառերը, քանի որ այն հակասում է նույն օրենքի 39-րդ, 44-րդ և 82-րդ հոդվածներին: Այսպես՝ «Սնանկության մասին» ՀՀ օրենքի 39-րդ հոդվածի 5-րդ մասի համաձայն՝ «Պարտապանի գործունեության կասեցման պահից վերջինիս անունից կառավարիչը ներկայացնում է` ա) սնանկության վարույթի ընթացքում հարկերի և (կամ) վճարների գծով լրացուցիչ առաջացած պարտավորությունների վերաբերյալ հարկային մարմնի սահմանած ձևով տեղեկատվության, այդ թվում` ապահովված պարտատիրոջ կողմից ներկայացված տեղեկատվությունը (որի հիման վրա հաշվարկվում են պարտապանի հարկային պարտավորությունները), և դրանք գրանցում է պարտատերերի գրանցամատյանում` համապատասխան հերթում», նույն օրենքի 44-րդ հոդվածի համաձայն՝ «Գրավով կամ երաշխիքով (երաշխավորությամբ) չապահովված բոլոր պահանջները կամ ապահովված պահանջների չապահովված մասերը համարվում են չապահովված պահանջներ, այդ թվում` պարտապանին սնանկ ճանաչելու մասին վճիռն օրինական ուժի մեջ մտնելուց հետո առաջացած պահանջները և պարտապանի գույքի իրացումից ծագող հարկային պարտավորությունները, որոնց առաջնահերթությունը սահմանված է սույն օրենքի 82-րդ հոդվածի առաջին մասով», իսկ նույն օրենքի 82-րդ հոդվածով նախատեսված է պահանջների բավարարման հեթականությունը և 1-ին մասի ե) կետով նախատեսված պահանջը հանդիսանում է՝ «Պարտապանին սնանկ ճանաչելու մասին դատարանի վճիռն օրինական ուժի մեջ մտնելուց հետո պարտապանի գույքի գույքի իրացումից ծագող հարկային պարտավորությունները», իսկ «Սնանկության մասին» ՀՀ օրենքի 30-րդ հոդվածի 3-րդ մասը որպես կառավարչի վարձատրության հաշվարկման բազա է համարում բավարարված պահանջների գումարները: Այսինքն՝ ստացվում է, որ կառավարչի կողմից համապատասխան հերթում գրանցված պահանջից հաշվարկվում է վարձատրության գումար, իսկ ՀՀ ՊԵԿ-ի կողմից առարկվում են բաշխման ծրագրերը, հիմք ընդունելով վերը նշված՝ «չներառելով գույքի իրացումից ծագող հարկային պարտավորությունների գումարը» արտահայտությունը, որն էլ առաջարկվում է հանել: Օրենքի այդ բացի պատճառով ամբողջ դատական համակարգը ողողվել է ՀՀ ՊԵԿ-ի կողմից բաշխման ծրագրերի դեմ ներկայացված առարկություններով, և մնացած պարտատերերը ստիպված են սպասել իրենց պահանջների բավարարմանը մինչև բաշխման ծրագրի հաստատումը, որը պետք է անցնի «Դատական կարուսելի» միջով և հայտնի չէ, թե որքան կտևի: Նշեմ նաև, որ շատ դեպքերում անշարժ գույքերը աճուրդում վաճառվում են շատ ավելի ցածր գնով, քան կազմում է դրա կադաստրային արժեքը և վաճառքից ստացված գումարը կազմում է դրա վաճառքից առաջացած ԱԱՀ-ն կամ ավելի քիչ, արդյունքում ստացվում է, որ կատարված աշխատանքի համար կառավարիչը պետք է վարձատրություն չստանա: 10. Նախագծի 47-րդ հոդվածով փոփոխվել և լրացվել է «Սնանկության մասին» ՀՀ օրենքի 43-րդ հոդվածը, որով կրճատվել և սահմանափակվել է գրավառուին գույքը որպես սեփականություն հանձնելու դեպքում կառավարչին հասանելիք վարձատրության չափը, ինչպես նաև բացառվել է կառավարչի վարձատրությունը գրավատուի կողմից սնանկության հատուկ հաշվին, որպես դեպոզիտ գումարը վճարելու և գրավը դադարեցնելու դեպքում: Գտնում եմ, որ նման իրավակարգավորումը չունի որևէ հիմնավորում և անտրամաբանական է, քանի որ և հրապարակային սակարկությունների միջոցով վաճառքի, և գրավառուին գույքը հանձնելու, և գրավատուի կողմից գումարը վճարելու միջոցով գրավը դադարեցնելու դեպքերում կառավարչի կողմից կատարվում է նույն ծավալի աշխատանք և ծախսեր (գույքագրում, ֆինանսական վերլուծություն, գնահատում, աճուրդի հայտարարություն, աճուրդի կազմակերպում և այլն) և նշված գործառույթների համար վարձատրության չափի տարբերակումը կամ բացառումը անթույլատրելի է: 11. Նախագծի 53-րդ հոդվածով «Սնանկության մասին» ՀՀ օրենքի 54-րդ հոդվածը փոփոխվել և լրացվել է 4-րդ մասով, համաձայն որի «Պարտապանի պարտավորությունների մարմանն ուղղված վճարումները կարող են կատարել նաև երրորդ անձինք, բացառությամբ պարտապանի պարտապանների: Երրորդ անձանց կողմից կատարված վճարումներից կառավարիչը վարձատրվում է այդ գումարների երկու տոկոսի, բայց ոչ ավել, քան նվազագույն աշխատավարձի 5000-պատիկի չափով:» Նախ նշեմ, որ սույն լրացումը հակասում է գործող օրենքի ինչպես 30-րդ հոդվածին, այնպես էլ նախագծի 37-րդ հոդվածին և որևէ կերպ հիմնավորված չէ, թե ինչով է պայմանավորված նման իրավակարգավորումը	7. Չի ընդունվել: 8. Ընդունվել է ի գիտություն: 9. Ընդունվել է ի գիտություն: 10,11. Չի ընդունվել	7. Սնանկության ոլորտում օրենքով նախատեսված դեպքերում գործադիր մարմնին որոշակի իրավասություններով օժտելը համապատասխանում է միջազգային լավագույն փորձին, մասնավորապես` Վերակառուցման և զարգացման եվրոպական բանկի (EBRD) կողմից 2014թ. 27 երկրների (այդ թվում՝ Սլովենիա, Էստոնիա, Ուկրաինա, Վրաստան, Ռուսաստան, Խորվաթիա և այլն) փորձի հիման վրա սնանկության կառավարիչների գնահատման զեկույցից (https://www.ebrd.com/cs/Satellite?c=Content&cid=1395277239633&pagename=EBRD%2FContent%2FDownloadDocument) պարզ է դառնում, որ նշված 27 երկրից մեծամասնությունում պետական մարմինները (նախարարությունների մակարդակով) օժտված են կարգավորող իրավասություններով, հետևաբար` ՀՀ արդարադատության նախարարությունը, որպես սնանկության ոլորտի կարգավորող մարմին, այս առումով միջազգային չափանիշների հաշվառմամբ բացառություն չէ: ԻԿԿ-ի կողմից նշված որոշումները հասանելի դարձնելու, այդ թվում՝ կայքում հրապարակելու համար օրենքով որևէ պարտականություն սահմանված չէ, ինչը և նախատեսվել է Նախագծով: Ինչ վերաբերում է վկայակոչված հոդվածի 3-րդ մասի ուժով կառավարչի՝ ԻԿԿ-ին կրկին անդամագրվելու հնարավորությանը, ապա խոսքը վերաբերում է օրենքով սահմանված ժամկետներում կարգապահական տույժերը մարելուն և դրա ուժով կարգապահական տույժ չունենալուն: 8. Նախագծի վերաբերյալ չի ներկայացվել կոնկրետ առաջարկություն: Միաժամանակ, նախագծով Արդարադատության նախարարությանը վերապահվել են սնանկության ոլորտում կարգավորիչ լիազորություններ, որի վերաբերյալ հիմնավորումները ներկայացված են նախորդ մեկնաբանություններում: ԻԿԿ-ի կողմից իր անդամների նկատմամբ որևէ լիազորություն չունենալու փաստարկը հիմնավորված չէ: 9. Նշված դրույթը առկա է նաև գործող Օրենքում: Հարկ է նշել, որ Պետական եկամուտների կոմիտեի կողմից մշակվում է Օրենքում փոփոխություններ կատարելու մասին նախագիծ` ուղղված սնանկության վարույթում հարկային իրավահարաբերությունների կարգավորմանը, ուստի առաջարկվում է նշված դիտարկումները ներկայացնել այդ նախագծի հանրային քննարկման ժամանակ: 10,11. Առաջարկվող իրավակարգավորումներն ուղղված են գույքն ի սեփականություն ընդունման խրախուսման և երրորդ անձանց կողմից պարտավորությունների կատարմանն ուղղված վճարումների հնարավորությունն ապահովելու համար և սահմանվել են հարկադիր աճուրդում լոտի վաճառքի՝ արդեն իսկ գործող կարգավորումների համանմանությամբ:
6	<<ՍԳԿԿ>> ԻԿԿ 26.02.2019 16:40:35	<<ՍԳԿԿ>> ԻԿԿ 12. Նախագծի 56-րդ հոդվածով «Սնանկության մասին» ՀՀ օրենք լրացվել է 56.1-րդ հոդվածով, որը նախատեսում է սնանկության վարույթի շրջանակներում կառավարչի կողմից՝ պարտապանի պարտավորությունների համար երաշխավորություն ստանձնած կամ երաշխիք տված անձանցից, պարտավորությունների կատարում պահանջելու կարգը և ժամկետները, սակայն նշված հոդվածով կրկին սահմանափակվել է կառավարչի վարձատրության չափը: Ինչպես արդեն նշեցի, նախագծի 53-րդ հոդվածի մասով, սույն հոդվածը նույնպես՝ վարձատրության չափի մասով, հակասում է գործող օրենքի 30-րդ հոդվածին և նախագծի 37-րդ հոդվածին: 13. Նախագծի 57-րդ հոդվածով վերախմբագրվել է «Սնանկության մասին» ՀՀ օրենքի 58-րդ հոդվածը, որով սահմանվել է. «Պարտապանի ֆինանսական վիճակի վերլուծությունը, ի թիվս այլնի, պետք է պարունակի` 1) տեղեկություններ՝ ա. սնանկության պատճառների մասին, բ. դատական փոխհատուցման և կառավարչի վարձատրության համար պարտապանի միջոցների բավարար լինելու մասին, գ. պարտապանի վճարունակության վերականգնման հնարավորությունների մասին, դ. պարտապանի դեբիտորական պարտավորությունների հավաքագրման հնարավորության մասին, ե. սույն օրենքի 54-րդ հոդվածով նախատեսված գործարքների մասին, զ. սույն օրենքի 49-րդ հոդվածի 3-րդ մասով նախատեսված պայմանագրերի մասին, 2) դիրքորոշում՝ կեղծ կամ կանխամտածված սնանկության հատկանիշների առկայության, ինչպես նաև սնանկության վարույթը ֆինանսական առողջացմամբ ավարտելու հնարավորության մասին: 3. Կեղծ կամ կանխամտածված սնանկության հատկանիշներ հայտնաբերելու դեպքում կառավարիչը պարտավոր է անհապաղ հաղորդում ներկայացնել քրեական հետապնդման մարմիններին»: Ըստ սույն հոդվածի տրամաբանության, կառավարչի կողմից ներկայացվող պարտապանի ֆինանսական վիճակի վերլուծությունը իր մեջ պետք է պարունակի նաև եզրակացություն՝ կեղծ կամ կանխամտածված սնանկության հատկանիշների առկայության, սնանկության վարույթը ֆինանսական առողջացմամբ ավարտելու հնարավորության, ինչպես նաև այլ մասնագիտական գիտելիքներ պահանջող բնագավառների վերաբերյալ: Գտնում եմ, որ այս նորմը հնարավոր չէ կյանքի կոչել, քանի որ կառավարիչը սնանկության վարույթով, որը իրենից ներկայացնում է քաղաքացիական գործ, նույնպես հանդիսանում է կողմ և իրավասու չէ այդ գործով որևէ եզրակացություն տալու, այսինքն՝ այն պետք է տրվի անկախ փորձագետի կողմից և եթե նույնիսկ հաշվի չառնենք այդ հանգամանքը, ապա նման եզրակացություն տալու համար անհրաժեշտ են հատուկ մասնագիտական գիտելիքներ, որոնց կառավարիչը պարտավոր չէ տիրապետել: 14. Նախագծի 60-րդ հոդվածի 2) կետով վերախմբագրվել է «Սնանկության մասին» ՀՀ օրենքի 76-րդ հոդվածի 8-րդ մասը, համաձայն որի՝ «Պարտապանին պատկանող գույքի վաճառքն իրականացվում է Հայաստանի Հանրապետության Արդարադատության նախարարի կողմից սահմանած կայքի միջոցով: Կայքի միջոցով գույքի վաճառքի իրականացման կարգը սահմանվում է Հայաստանի Հանրապետության Արդարադատության նախարարի ենթաօրենսդրական նորմատիվ իրավական ակտով:» Գտնում եմ, որ նշված գործառույթը կարող է իրականացնել նաև «Սնանկության գործերով կառավարիչների կոլեգիա» ԻԿԿ-ն, իր պաշտոնական կայքի միջոցով, անհրաժեշտության դեպքում կայքի միջոցով գույքի վաճառքի իրականացման կարգը կարող է սահմանվել ՀՀ կառավարության կողմից: Ընդհանրացնելով կարծիքս քննարկվող նախագծի վերաբերյալ կարող եմ փաստել, որ սնանկության վարույթի նկատմամբ ավելացել է ևս մեկ վերահսկող մարմին՝ ի դեմս գործադիր իշխանության, այն դեպքում, երբ սնանկության վարույթի նկատմամբ արդեն իսկ իրականացվում է վերահսկողություն արդարադատություն իրականացնող մարմնի՝ դատարանի կողմից, և տպավորություն է ստեղծվում, որ նախագծով անվստահություն է հայտնվել դատական իշխանությանը և սահմանվել է լրացուցիչ հսկողություն, ինչը խախտում է ՀՀ Սահմանադրությամբ ամրագրված գործադիր և դատական իշխանությունների տարանջատման հիման վրա գործելու սկզբունքը: Ի վերջո կարող եմ փաստել, որ սույն նախագծով կատարվել է ոչ թե մեկ քայլ հետ, այլ վերադարձ սկզբնակետին:	12. Չի ընդունվել: 13. Ընդունվել է ի գիտություն: 14. Չի ընդունվել	12. Նախագծի 56-րդ և 53-րդ հոդվածների միջև հակասություն առկա չէ, քանի որ, ըստ սահմանված կարգավորումների՝կառավարչի վարձատրությունը կատարվում է պարտապանի դրամական միջոցներից, պարտապանի, երրորդ անձանց գույքի վաճառքից (օտարումից) կամ ակտիվների (այդ թվում` դեբիտորական պարտքերի) հավաքագրումից գոյացած միջոցներից, ինչպես նաև Օրենքով նախատեսված այլ միջոցներից, ընդ որում, բավարարման չափի տոկոսադրույքները սահմանված են, եթե «Սնանկության մասին» օրենքով (այսուհետ՝ Օրենք) նախատեսված դեպքերում կառավարչի վարձատրության այլ չափ նախատեսված չէ: 13. Նախագծում կատարվել են համապատասխան փոփոխություններ: Միաժամանակ, Սնանկության գործերով կառավարիչների ԻԿԿ Ընդհանուր ժողովի 27.05.2017թ. որոշմամբ հաստատված` Սնանկության գործով կառավարչի վարքագծի կանոնագրքի 1.26 և 1.27 կետերի համաձայն` կառավարիչը պարտավոր է ստուգել կեղծ կամ կանխամտածված սնանկության հատկանիշների առկայությունը, իսկ դրանց հայտնաբերման դեպքում դիմում ներկայացնել ՀՀ իրավապահ մարմիններին: Կեղծ և կանխամտածված սնանկության հատկանիշների բացահայտման համար կառավարիչների հատուկ գիտելիքների բացակայությունը վկայում է նրանց մասնագիտական գիտելիքների էական բարելավման անհրաժեշտության մասին, որին անդրադարձ է կատարվել նաև Նախագծի հիմնավորմամբ` հաշվի առնելով ՄԱԿ-ի առևտրային իրավունքի հանձնաժողովի Սնանկության իրավունքի վերաբերյալ օրենսդրական ուղեցույցը, որտեղ սահմանվում է, որ սնանկության վարույթի բարդությունը ցանկալի է դարձնում սնանկության կառավարչի՝ իրավունքի բնագավառում համապատասխան որակավորում (ոչ միայն սնանկության, այլև վերաբերելի ֆինանսական, առևտրային, հարկային իրավունքի) ունենալու հանգամանքը, ինչպես նաև համապատասխան փորձ առևտրային կամ ֆինանսական հարցերում՝ ներառյալ հաշվապահության ոլորտում: Հարկ է նշել նաև, որ ներկայացված դիտարկումն առնչվում էր նախկին խմբագրությամբ նախագծին: 14. Արդարադատության նախարարությունը, համաձայն «Կառավարության կառուցվածքի և գործունեության մասին» օրենքի, մշակում և իրականացնում է սնանկության ոլորտում Կառավարության քաղաքականությունը, հետևաբար` իրավասու է նաև սահմանելու սնանկության վարույթում գույքի վաճառքի կարգավորման ուղղությունները: Սնանկության ոլորտում օրենքով նախատեսված դեպքերում գործադիր մարմնին որոշակի իրավասություններով օժտելը համապատասխանում է միջազգային լավագույն փորձին, մասնավորապես` Վերակառուցման և զարգացման եվրոպական բանկի (EBRD) կողմից 2014թ. 27 երկրների (այդ թվում՝ Սլովենիա, Էստոնիա, Ուկրաինա, Վրաստան, Ռուսաստան, Խորվաթիա և այլն) փորձի հիման վրա սնանկության կառավարիչների գնահատման զեկույցից (https://www.ebrd.com/cs/Satellite?c=Content&cid=1395277239633&pagename=EBRD%2FContent%2FDownloadDocument) պարզ է դառնում, որ նշված 27 երկրից մեծամասնությունում պետական մարմինները (նախարարությունների մակարդակով) օժտված են կարգավորող իրավասություններով, հետևաբար` ՀՀ արդարադատության նախարարությունը, որպես սնանկության ոլորտի կարգավորող մարմին, այս առումով միջազգային չափանիշների հաշվառմամբ բացառություն չէ: Նույն տրամաբանությամբ Արդարադատության նախարարությունը ունի կարգավորիչ լիազորություններ նոտարիատի ոլորտի նկատմամբ (նոտարների որակավորում, կարգապահական պատասխանատվություն), որոնք անկախ են իրենց գործունեությունն իրականացնելիս:
7	<<ՍԳԿԿ>> ԻԿԿ 27.02.2019 16:49:38	<<ՍԳԿԿ>> ԻԿԿ Մեր կողմից արդեն իսկ ներկայացվել է ընդհանրացված կարծիք քննարկվող օրենքի վերաբերյալ և առանձին անդրադարձ է կատարվել նաև նախագծի 20-րդ և 23-րդ հոդվածներին, սակայն նշված հոդվածներին ցանկանում ենք անդրադառնալ «Արտբյուջետային հաշիվ» երևույթի իմաստով: Հայաստանի Հանրապետությունում նոր կառավարության հաստատվելու առաջին իսկ օրերից, կառավարության հիմնական և առանցքային նպատակներից մեկը հանդիսացել է արտաբյուջետային հաշիվների գործողության դադարեցումը, ինչը նպատակ է ունեցել համախմբելու բոլոր պետական միջոցները և դրանք ուղղելու երկրի առջև ծառացած կարևորագույն խնդիրների լուծմանը: Բոլորովին վերջերս, ՀՀ ֆինանսների նախարար Ատոմ Ջանջուղազյանը լրագրողների հետ հանդիպման ժամանակ հայտնել է, որ արտաբյուջետային հաշիվների գործողությունը դադարեցնելու նախագծերի փաթեթը շրջանառվում է և կառավարության առաջիկա նիստերից մեկում այն կընդունվի և կուղարկվի ԱԺ, այսինքն նախատեսվում է, որ շուտով ՀՀ կառավարության որոշմամբ պետական գերատեսչությունների բոլոր արտաբյուջետային հաշիվները կդադարեն գործել: Ի դեպ նշենք, որ նախարարը նման հայտարարությամբ հանդես է եկել այդ մասին Ազգային ժողովում «Իմ քայլը» խմբակցության պատգամավորների հետ հանդիպումից հետո: ՀՀ ֆինանսների նախարարը նաև պարզաբանել է, թե ինչ նպատակով է դա արվում, մեջբերում եմ. «Կան մարմիններ, որոնք ունեն արտաբյուջեներ, կային մարմիններ, որոնք չունեն: Հիմա նպատակն է, որպեսզի ունենանք միասնական մոտեցում: Շրջանառության մեջ է դրվել օրենսդրական փաթեթ, որով կդադարեցվի արտաբյուջետային հաշիվներով շրջանառությունը, ինչը նշանակում է, որ մենք գնում ենք եղած միջոցների համախմբման, ոչ միայն ֆինանսական, այլև այլ ռեսուրսների»: Նման պայմաններում, նախագծի հեղինակները գործող օրենքներում և իրավական ակտերում «Արտբյուջետային հաշիվ» երևույթը վերացնելու հետ կապված օրենսդրական նախաձեռնությամբ հանդես գալու փոխարեն, հեղինակել են մի օրենքի նախագիծ, որը իրենից ենթադրում է նոր արտբյուջետային հաշիվների ստեղծում և ֆինանսական հոսքերի ապահովում դեպի այդ հաշիվները, ինչ անթույլատրելի է:	Ընդունվել է:	Նախագծում կատարվել են համապատասխան փոփոխություններ:
8	<<ՍԳԿԿ>> ԻԿԿ 01.03.2019 15:18:41	<<ՍԳԿԿ>> ԻԿԿ Նախագծի 67-րդ հոդվածով, որը իրենից ներկայացնում է անցումային դրույթներ սահմանվել են օրենքի առանձին դրույթների ուժի մեջ մտնելու ժամկետներ, մասնավորապես 9-րդ մասով սահմանվել է՝ «Մինչև սույն օրենքն ուժի մեջ մտնելը բավարարված պահանջներով վճարման ենթակա կառավարչի վարձատրությունը ենթակա է վճարման մինչև սույն օրենքն ուժի մեջ մտնելը գործող կարգով։» Գտնում եմ, որ նման իրավակարգավորումը հակասում է ՀՀ Սահմանադրության 73-րդ հոդվածին, համաձայն որի՝ «Անձի իրավական վիճակը վատթարացնող օրենքները և այլ իրավական ակտերը հետադարձ ուժ չունեն:», քանի որ նախագծի 37-րդ հոդվածով նվազեցվել է կառավարչի վարձատրության չափը և այն միանշանակ հանդիսանում է անձի իրավական վիճակը վատթարացնող նորմ: Նման պայմաններում՝ սահմանադրական նորմի պահանջը չխախտելու նպատակով, առաջարկում եմ նշված դրույթը ձևակերպել հետևյալ կերպ՝ «Մինչև սույն օրենքն ուժի մեջ մտնելը հարուցված սնանկության վարույթներով կառավարչի վարձատրությունը ենթակա է վճարման մինչև սույն օրենքն ուժի մեջ մտնելը գործող կարգով։», քանի որ պահանջները բավարարվելու հետ միաժամանակ, հաշվարկվում է նաև կառավարչի վարձատրությունը և բնականաբար, մինչև օրենքի ուժի մեջ մտնելը բավարարված պահանջներով կառավարչին վճարման ենթակա վարձատրությունը պետք է հաշվարկվի մինչև սույն օրենքն ուժի մեջ մտնելը գործող կարգով: Այսինքն՝ նախագծի այդ դրույթը կրում է զուտ ձևական բնույթ, իսկ սնանկության գործով կառավարիչը նշանակվելիս ակնկալում է որոշակի վարձատրություն, որը գոյանում է այդ վարույթի շրջանակներում բոլոր պահանջների բավարարման արդյունքում և դրա նվազեցումը վատթարացնում է վերջինիս իրավական վիճակը:	Ընդունվել է ի գիտություն:	Քննարկվող հոդվածը հանվել է Նախագծից, իսկ սնանկության վարույթը, ինչպես և քաղաքացիական դատավարությունը, իրականացվում են վարույթի իրականացման ժամանակ գործող օրենքով:
9	Էդուարդ Կարապետյան 27.02.2019 16:02:20	Նախագծի 55 հոդվածում Օրենքի 56-րդ հոդվածի 1-ին կետում «պարտապանի համապատասխան աշխատակիցները» բառերը փոխարինել «պարտապանը կամ նրա լիազորված անձը և/կամ աշխատակիցը» բառերով:	Ընդունվել է:	Նախագծում կատարվել են համապատասխան փոփոխություններ:
10	Էդուարդ Կարապետյան 27.02.2019 16:02:20	Նախագծի 55 հոդվածում Օրենքի 56-րդ հոդվածի 7-րդ կետը առաջարկում եմ խմբագրել և հարցում կատարելու անհրաժեշտության որոշումը թողնել պարտատերերի որոշոմամբ, քանի որ կառավարիչի կողմից կարող է միաձնյա որոշովել և հարումնար չանել, թաքցնելով պարտապանի գույքերը:	Չի ընդունվել:	Օրենքը նախատեսում է կառավարչի կողմից իր պարտականությունները, այդ թվում՝ գույքագրումը պատշաճ իրականացնելու նկատմամբ վերահսկողական այլ մեխանիզմներ, այդ թվում, օրինակ՝ կառավարչի անգործության վիճարկումը:
11	Էդուարդ Կարապետյան 27.02.2019 16:02:20	Նախագծի 55 հոդվածում Օրենքի 56-րդ հոդվածում առաջարկում եմ ավելացնել 10-րդ կետ որով կսահմանվի պարտապանի կողմից գույքագրման խոչնդոտելու վերաբերյալ քրեական պատասխանատվություն կամ հղում ՀՀ քրեական օրենսգրքի վրա, ինպես նաև պարտապանի բացակայության դեպքում կառաարչին իրավունք վերապահել գույքը վերցնել իր պահպանության տակ:	Ընդունվել է մասնակի:	Քրեական օրենսգրքում կատարվել են համապատասխան լրացումներ: Բացակայող պարտապանի սնանկության առանձնահատկությունները սահմանված են Օրենքի 103-րդ հոդվածում:
12	Էդուարդ Կարապետյան 27.02.2019 16:02:44	Նախագծի 55 հոդվածում Օրենքի 56-րդ հոդվածի 1-ին կետում «պարտապանի համապատասխան աշխատակիցները» բառերը փոխարինել «պարտապանը կամ նրա լիազորված անձը և/կամ աշխատակիցը» բառերով:	Ընդունվել է:	Նախագծում կատարվել են համապատասխան փոփոխություններ: