ՀԱՅԱՍՏԱՆԻ ՀԱՆՐԱՊԵՏՈՒԹՅԱՆ Օ Ր Ե Ն Ք Ը «ԱՎՏՈՄՈԲԻԼԱՅԻՆ ՃԱՆԱՊԱՐՀՆԵՐԻ ՄԱՍԻՆ» ՀԱՅԱՍՏԱՆԻ ՀԱՆՐԱՊԵՏՈՒԹՅԱՆ ՕՐԵՆՔՈՒՄ ԼՐԱՑՈՒՄ ԵՎ ՓՈՓՈԽՈՒԹՅՈՒՆՆԵՐ ԿԱՏԱՐԵԼՈՒ ՄԱՍԻՆ, ՀԱՅԱՍՏԱՆԻ ՀԱՆՐԱՊԵՏՈՒԹՅԱՆ ՕՐԵՆՔԸ ՎԱՐՉԱԿԱՆ ԻՐԱՎԱԽԱԽՏՈՒՄՆԵՐԻ ՎԵՐԱԲԵՐՅԱԼ ՀԱՅԱՍՏԱՆԻ ՀԱՆՐԱՊԵՏՈՒԹՅԱՆ ՕՐԵՆՍԳՐՔՈՒՄ ԼՐԱՑՈՒՄՆԵՐ ԿԱՏԱՐԵԼՈՒ ՄԱՍԻՆ ԵՎ ՀԱՅԱՍՏԱՆԻ ՀԱՆՐԱՊԵՏՈՒԹՅԱՆ ՕՐԵՆՔԸ ՀԱՅԱՍՏԱՆԻ ՀԱՆՐԱՊԵՏՈՒԹՅԱՆ ՀԱՐԿԱՅԻՆ ՕՐԵՆՍԳՐՔՈՒՄ ՓՈՓՈԽՈՒԹՅՈՒՆՆԵՐ ԿԱՏԱՐԵԼՈՒ ՄԱՍԻՆ

 ՆԱԽԱԳԻԾ

ՀԱՅԱՍՏԱՆԻ ՀԱՆՐԱՊԵՏՈՒԹՅԱՆ Օ Ր Ե Ն Ք Ը

«ԱՎՏՈՄՈԲԻԼԱՅԻՆ ՃԱՆԱՊԱՐՀՆԵՐԻ ՄԱՍԻՆ» ՀԱՅԱՍՏԱՆԻ ՀԱՆՐԱՊԵՏՈՒԹՅԱՆ

ՕՐԵՆՔՈՒՄ ԼՐԱՑՈՒՄ ԵՎ ՓՈՓՈԽՈՒԹՅՈՒՆՆԵՐ ԿԱՏԱՐԵԼՈՒ ՄԱՍԻՆ

Հոդված 1. «Ավտոմոբիլային ճանապարհների մասին» Հայաստանի Հանրապետության 2006 թվականի դեկտեմբերի 5-ի ՀՕ-240 օրենքի (այսուհետ՝ Օրենք) 2-րդ հոդվածը լրացնել հետևյալ բովանդակությամբ նոր հասկացությունով. «ճանապարհային վճարը՝ Հայաստանի Հանրապետության ավտոմոբիլային ճանապարհների ցանցի զարգացման, Հայաստանի Հանրապետության ընդհանուր օգտագործման պետական ավտոմոբիլային ճանապարհների   շինարարության, նորոգման և պահպանման համար անհրաժեշտ դրամական միջոցների գոյացման նպատակով սույն օրենքով սահմանված կարգով և չափով  Հայաստանի Հանրապետության պետական բյուջե վճարվող պարտադիր վճար է»:

Հոդված 2.  Oրենքի 10-րդ հոդվածի՝

• 6-րդ մասի «ժ» կետում վերջակետը փոխարինել միջակետով.
• 6-րդ մասը լրացնել նոր «ժա» կետով հետևյալ բովանդակությամբ.

«ժա) առանց ճանապարհային վճար վճարելու, 12 և ավելի տոննա առավելագույն թույլատրելի զանգված ունեցող տրանսպորտային միջոցների երթևեկությունը»:.

• 3-րդ մասի «ե» կետն ուժը կորցրած ճանաչել:

Հոդված 2.  Oրենքի 11-րդ հոդվածը շարադրել հետևյալ խմբագրությամբ.

«Ճանապարհային վճարը, վճարման հետ կապված հարաբերությունները

1. Ընդհանուր օգտագործման պետական ավտոմոբիլային ճանապարհներով երթևեկելն անվճար է, բացառությամբ 12 և ավելի տոննա առավելագույն թույլատրելի զանգված ունեցող տրանսպորտային միջոցների և «Պետություն-մասնավոր գործընկերության մասին» Հայաստանի Հանրապետության օրենքով նախատեսված ՊՄԳ ծրագրի շրջանակներում նախագծված, կառուցված, նորոգված կամ պահպանվող ճանապարհների՝ ՊՄԳ պայմանագրով սահմանված դեպքերում, ինչպես նաև օրենքով սահմանված այլ դեպքերի: ՊՄԳ ծրագրի շրջանակներում նախագծված, կառուցված, նորոգված կամ պահպանվող վճարովի ճանապարհները հանդիսանում են այլընտրանքային ճանապարհներ:
2. Հայաստանի Հանրապետության տարածքում գրանցված (հաշվառված), ինչպես նաև չգրանցված (չհաշվառված) 12 և ավելի տոննա առավելագույն թույլատրելի զանգված ունեցող ավտոտրանսպորտային միջոցներով, Հայաստանի Հանրապետության ավտոմոբիլային ճանապարհներից օգտվողները վճարում են ճանապարհային վճար:
3. Ընդհանուր օգտագործման ոչ պետական և ոչ ընդհանուր օգտագործման ավտոմոբիլային ճանապարհներով երթևեկության վարձաչափը և վարձաչափի հաշվարկման ու վճարման կարգը սահմանում է դրա սեփականատերը: «Պետություն-մասնավոր գործընկերության մասին» Հայաստանի Հանրապետության օրենքով նախատեսված ՊՄԳ ծրագրի շրջանակներում ընդհանուր օգտագործման ոչ պետական և ոչ ընդհանուր օգտագործման ավտոմոբիլային ճանապարհներով երթևեկության վարձաչափը և վարձաչափի հաշվարկման ու վճարման կարգը սահմանվում են ՊՄԳ պայմանագրով:
4. Ճանապարհային վճար վճարողներ են համարվում սույն օրենքով սահմանված ճանապարհային վճարի գանձման օբյեկտ հանդիսացող՝ 12 և ավելի տոննա թույլատրելի առավելագույն զանգված ունեցող Հայաստանի Հանրապետությունում կամ այլ պետություններում  գրանցված՝   Հայաստանի Հանրապետության ընդհանուր օգտագործման միջպետական և հանրապետական նշանակության պետական ավտոմոբիլային ճանապարհներից օգտվող բեռնատար ավտոտրանսպորտային միջոցների սեփականատերերը:
5. Ճանապարհային վճարը վճարվում է միջպետական հաղորդակցության դեպքում՝ մինչև Հայաստանի Հանրապետության սահման հասնելը ճանապարհային վճարի գանձման համակարգի միջոցով, իսկ ներպետական հաղորդակցության դեպքում՝ մինչև երթուղի դուրս գալը:
6. Ճանապարհային վճար վճարելու և գանձելու առանձնահատկությունները սահմանում է Հայաստանի Հանրապետության  կառավարությունը:
7. Սույն օրենքով սահմանված կարգով հաշվարկվածից ավել վճարված գումարները հաշվանցվում են վճարողի առաջիկա վճարումների հաշվին կամ վճարողի դիմումի համաձայն վերադարձվում են նրան` դիմումը ստանալուց հետո՝ 30-օրյա ժամկետում:
8. Ճանապարհային վճար գանձելու համակարգը ներդնում է Հայաստանի Հանրապետության կառավարության կողմից լիազորված պետական կառավարման մարմինը՝ <<Գնումների մասին>> օրենքի պահանջների համաձայն:
9. Ճանապարհային վճար գանձելու համակարգի գործունեության ապահովումը կարող է իրականացնել «Գնումների մասին» օրենքով սահմանված կարգով ընտրված անհատ ձեռնարկատերը կամ իրավաբանական անձը:

     Հոդված 3. Օրենքը լրացնել նոր՝ 11.2-11.5-րդ հոդվածներով հետևյալ բովանդակությամբ.

«Հոդված 11.2. Հայաստանի Հանրապետության ընդհանուր օգտագործման պետական (միջպետական և հանրապետական նշանակության) ավտոմոբիլային ճանապարհներով երթևեկության ճանապարհային վճարի դրույքաչափը

1. Ճանապարհային վճարի դրույքաչափը սահմանվում է անցած ավտոմոբիլային ճանապարհի յուրաքանչյուր կիլոմետրի համար՝ մինչև 50 (հիսուն) Հայաստանի Հանրապետության դրամը ներառյալ:
2. Ճանապարհային վճարի դրույքաչափը յուրաքանչյու տարվա համար սահմանում ՀՀ կառավարությունը:

Հոդված 11.3. Ճանապարհային վճար վճարողի իրավունքները

1. Ճանապարհային վճար վճարողն իրավունք ունի`

1) պահանջել ճանապարհային վճարը գանձող կազմակերպությունից կատարելու հաշվարկ, ինչպես նաև վերահաշվարկ.

2) օրենքով սահմանված կարգով բողոքարկել ճանապարհային վճարը գանձող կազմակերպության կամ պաշտոնատար անձանց գործողությունները.

3) սույն օրենքով սահմանված դեպքերում հետ պահանջել և ստանալ վերադարձման ենթակա ճանապարհային վճարի գումարները.

4) ստանալ համապատասխան տեղեկանք ճանապարհային վճարի վճարման մասին:

Հոդված 11.4. Ճանապարհային վճար վճարողի պարտականությունները

ՆԱԽԱԳԻԾ

ՀԱՅԱՍՏԱՆԻ ՀԱՆՐԱՊԵՏՈՒԹՅԱՆ ՕՐԵՆՔԸ

ՎԱՐՉԱԿԱՆ ԻՐԱՎԱԽԱԽՏՈՒՄՆԵՐԻ ՎԵՐԱԲԵՐՅԱԼ ՀԱՅԱՍՏԱՆԻ ՀԱՆՐԱՊԵՏՈՒԹՅԱՆ ՕՐԵՆՍԳՐՔՈՒՄ ԼՐԱՑՈՒՄՆԵՐ ԿԱՏԱՐԵԼՈՒ ՄԱՍԻՆ

      Հոդված 1. Վարչական իրավախախտումների վերաբերյալ Հայաստանի Հանրապետության 1985 թվականի դեկտեմբերի 6-ի օրենսգիրքը (այսուհետ` Օրենսգիրք) լրացնել նոր հետևյալ բովանդակությամբ 150.15-րդ հոդվածով՝.

«Հոդված. 150.15 Ընդհանուր օգտագործման միջպետական և հանրապետական նշանակության պետական ավտոմոբիլային ճանապարհներից օգտվելն առանց ճանապարհային վճար վճարելու

      1.Ընդհանուր օգտագործման պետական միջպետական և հանրապետական նշանակության ավտոմոբիլային ճանապարհներից օգտվելն առանց  ճանապարհային վճար վճարելու՝

    առաջացնում է տուգանքի նշանակում՝ սահմանված նվազագույն աշխատավարձ հիսունապատիկի չափով:

2. Սույն հոդվածով նախատեսված արարքը վարչական տույժի նշանակման օրվանից մեկ տարվա ընթացքում կրկին կատարելը՝

առաջացնում է տուգանքի նշանակում՝ տվյալ արարքի համար սույն հոդվածի 1-ին մասով  սահմանված տուգանքի կրկնապատիկի չափով:

3. Սույն հոդվածի 1-ին մասով սահմանված խախտման համար վարչական պատասխանատվությունը կիրառվում է խախտումը կատարված՝ այլ պետությունում հաշվառված տրանսպորտային միջոցի վարորդի, իսկ Հայաստանի Հանրապետությունում հաշվառված տրանսպորտային միջոցի սեփականատիրոջ (տիրապետողի) նկատմամբ:»:

 Հոդված 2. Օրենսգրքի 244.13-րդ հոդվածի 1-ին պարբերությունում «նախատեսված» բառից  հետո լրացնել  «,150.-15-րդ հոդվածով» բառով:

Հոդված 3.   4. Սույն օրենքն ուժի մեջ է մտնում 2021 թվականի հուլիսի 1-ից

ՆԱԽԱԳԻԾ

 ՀԱՅԱՍՏԱՆԻ ՀԱՆՐԱՊԵՏՈՒԹՅԱՆ ՕՐԵՆՔԸ

ՀԱՅԱՍՏԱՆԻ ՀԱՆՐԱՊԵՏՈՒԹՅԱՆ ՀԱՐԿԱՅԻՆ ՕՐԵՆՍԳՐՔՈՒՄ ՓՈՓՈԽՈՒԹՅՈՒՆՆԵՐ ԿԱՏԱՐԵԼՈՒ ՄԱՍԻՆ

Հոդված 1. Ուժը կորցրած ճանաչել Հայաստանի Հանրապետության 2016 թվականի հոկտեմբերի 4-ի հարկային օրենսգրքի 184-րդ հոդվածի 2-րդ մասը, 186-րդ հոդվածի 1-ին մասի 1-ին ենթակետը, 187-րդ հոդվածի 2-րդ մասը, 188, 191 և 193-րդ հոդվածները:

Հոդված 2. Սույն օրենքն ուժի մեջ է մտնում 2021 թվականի հուլիսի 1-ից: